“Μη με ακουμπάς, μαμά! Σε μισώ!”

«ΜΗΝ ΜΕ ΑΚΟΥΜΠΑΣ!!!» φώναξε ο 9χρονος γιος μου μόλις συναντηθήκαμε. «Σε μισώ….είσαι η χειρότερη μάνα!!!»

Είχα κρυφακούσει ότι ο γυμναστής του είχε ζητήσει να μην πετάει πέτρες στις πευκοβελόνες –η πέτρα θα μπορούσε να προκαλέσει τραυματισμό σε όποιον περνούσε από εκεί. Την ίδια ακριβώς απαγόρευση προσπάθησα να επιβάλλω την προηγούμενη μέρα στο σπίτι μας. Αφού λοιπόν δεν επετέθηκε στον δάσκαλο, επετέθηκε σε εμένα. Ξαφνικά δέχτηκα και μια κλωτσιά στο πόδι μου. Πόνεσα! Μα, περισσότερο ντράπηκα τους υπόλοιπους γονείς. Άραγε με λυπούνται ή με κατηγορούν για την κακή ανατροφή του γιου μου;

Στην πραγματικότητα, το λάθος είναι δικό μου. Πριν 5 χρόνι, με είχαν ενημερώσει οι ειδικοί ότι ο γιος μου ο Γιωργάκης είχα γεννηθεί με Διαταραχή Συμπεριφοράς και Ελλειμματικής Προσοχής. Αρνήθηκα να το δεχτώ, κι εγώ κι ο μπαμπάς του. Αρνηθήκαμε να πάμε να μας βοηθήσουν οι ειδικοί.

Η διάγνωση στα 4 χρόνια του, στο προνήπιο, ήταν Νευροαναπτυξιακή Διαταραχή – ΔΕΠ-Υ . Εμείς βλέπαμε ότι το παιδί μας ήταν πανέξυπνο –«γι’αυτό βαριότανε συνέχεια τους συνομίληκους».

Άραγε τώρα υπάρχει δυνατότητα να τον βοηθήσουμε;»

Αυτό το γράμμα λάβαμε στο mail του i-paidi. Φυσικά απαντήσαμε με εκτενή επιστολή σχετικά με την προτεινόμενη παρέμβαση όπως και την ανάγκη παρακολούθησης του παιδιού από ειδικό, στο γραφείο του.

Τέτοιο ή ανάλογο τέτοιο γράμμα μπορούν να στείλουν όσοι γονείς ή ενήλικες, ζείτε με το παιδί αντίστοιχη συμπεριφορά, στο http://i-paidi.gr/epikinonia/ . Θα λάβετε άμεση απάντηση.