Η συμπεριφορά τού παιδιού μου είναι ανέλεγκτη! Τι κάνω τώρα;

Ένα παιδί με υπερκινητικότητα μπορεί εύκολα να διαταράξει την οικογενειακή ζωή. Η συμπεριφορά του είναι απρόβλεπτη, ακατανόητη και… κουραστική για τα μέλη της οικογενείας του. Υπάρχει τρόπος αντιμετώπισης;

Συχνά οι γονείς μού εξομολογούνται ότι είναι εξαντλημένοι και σχεδόν αδύνατο να μην εκνευριστούν με το παιδί τους. Είναι ανυπάκουο, προκλητικό, αντιμιλά, απαιτεί διαρκώς την προσοχή τους, εκνευρίζεται εύκολα, βρίζει, χτυπά, καταστρέφει πράγματα… Κι εκείνοι χάνουν εύκολα την ψυχραιμία τους. Θυμώνουν και συμπεριφέρονται άσχημα στο παιδί τους για να το συνετίσουν.

Θυμώνοντας όμως και τιμωρώντας το υπερκινητικό παιδί της ΔΕΠ-Υ, δεν πρόκειται να φτάσουμε σε κανένα θετικό αποτέλεσμα. Χρειάζεται να μάθουμε να “παγώνουμε” την αντίδρασή μας σύμφωνα με το (ΣΣΣ), δηλαδή το “Σταματώ Σκέπτομαι Συμπεριφέρομαι”.

Σταματώ την αντίδρασή μου για λίγα δευτερόλεπτα για να αναχαιτίσω τον θυμό μου

Σκέπτομαι ότι το παιδί μου δεν το κάνει επίτηδες, αλλά ότι υποφέρει από μία διαταραχή

Συμπεριφέρομαι με τον κατάλληλο για την ηλικία του τρόπο, χρησιμοποιώντας τις προσυμφωνημένες με το παιδί μου λογικές συνέπειες της αρνητικής συμπεριφοράς του.

Σε ένα οικογενειακό περιβάλλον όπου υπάρχουν όρια, αγάπη, κατανόηση και σεβασμός της διαφορετικότητας δημιουργείται ασφάλεια και δεν εκδηλώνονται πολλές εκρηκτικές αντιδράσεις. Η αντιμετώπιση και η πρόληψη της επιθετικότητας ξεκινά στους κόλπους της οικογένειας από “εκπαιδευμένους γονείς” που γνωρίζουν! Γιατί … «γονέας γίνεσαι, δε γεννιέσαι».

Ανδρέας Κανδαράκης