Νήπια και ΔΕΠ-Υ: Όφελος είναι η Έγκαιρη Διάγνωση
Τα μικρά παιδιά και τα νήπια είναι πραγματικά αεικίνητα. Πώς λοιπόν μπορούμε να πούμε ότι κάποιο παιδί θα διαγνωστεί με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠ-Υ), όταν γίνει 7 ετών;
Όταν διαπιστώσουμε ότι το παιδί μας είναι πιο ζωηρό και κινητικό από τους άλλους συνομήλικους, καλό είναι να ζητήσουμε τη γνώμη ενός Ειδικού. Θα νοιώσουμε την ανάγκη αυτή όταν:
– η απείθαρχη συμπεριφορά του νηπίου είναι ακραία, χρειάζεται να μιλάει συνέχεια, ακόμη κι εκεί που δεν επιτρέπεται, για παράδειγμα στην εκκλησία,
-δεν μπορεί να καθίσει σε ένα καρεκλάκι ή σε μαξιλάρι, ούτε 7 λεπτά, ακόμη κι αν βλέπει τηλεόραση,
-νοιώσουμε ότι έχει συνήθως νευρικότητα, ακόμη και τη στιγμή που ακούει ένα παραμύθι,
-στην ηλικία των 5, δυσκολεύεται να συμμετέχει σε ένα ομαδικό παιχνίδι,
τότε ο ειδικός μπορεί να βοηθήσει, με συμβουλές και στρατηγικές συμπεριφοράς, κυρίως από τους γονείς.
Η έγκαιρη διάγνωση και διαχείριση βοηθάει το παιδί:
-να μην συνηθίζει στην άτακτη ζωή,
-να μοιράζεται,
-να μην είναι επιθετικό
-να μην έχει άγχος,
-να μην πετάγεται καθώς μιλάει αλλά να ακολουθεί τους κανόνες του διαλόγου, και τέλος
-να τελειώνει αυτή τη δραστηριότητα-παιχνίδι που άρχισε.
Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι τα οφέλη στην έγκαιρη διάγνωση της ΔΕΠ-Υ και διαχείριση είναι πολλαπλά και καθοριστικά για τη ευτυχία του παιδιού στη ζωή του. Υπάρχουν διάφορα τεστ αλλά η διάγνωση είναι δύσκολη αφού τα συμπτώματα πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον 6 μήνες, συγχρόνως με στοιχεία από τη ζωή και από το Νηπιαγωγείο του παιδιού. Όσο για τη διαχείριση, προτείνεται φαρμακευτική αγωγή και/ή μόνο συμπεριφοριστική αγωγή με συνεδρίες. Μόνο έτσι θα μεγαλώσει ευτυχισμένο το παιδί.
