…σαν να είναι της φίλης σου το παιδί

[:el]Θα ήθελες να έχεις λιγοστό άγχος ως γονιός; Εδώ είναι κάποιο κόλπο: Γίνε γονιός στο παιδί του φίλου σου! Τα έντονα γονεϊκά συναισθήματα είναι το ισχυρό “χαρτί” του γονιού. Όμως μερικές φορές αυτά τα συναισθήματα τυφλώνουν. Όταν αγχωθείς σχετικά με την αντίδρασή σου προς τη συμπεριφορά του παιδιού σου, ρώτησε τον εαυτό σου κάτι απλό:

“Πώς θα διαπαιδαγωγούσα της φίλης μου το παιδί, σε αυτή την περίπτωση;”

Όποτε παραφέρεται το παιδί σου νιώθεις άσχημα – ίσως και ενοχικά! Σκέψου ότι κλαίει δυνατά και παρατεταμένα: τότε νιώθεις άσχημα που το ακούνε οι άλλοι, αγωνιάς για το ίδιο το παιδί, προβληματίζεσαι για το πιθανό δικό σου λάθος που έφερε αυτό το αποτέλεσμα, αγχώνεσαι για την κατηγορία που θα σου επισυνάψουν οι άλλοι ως γονιό! Τι κάνεις τότε;

Τη στιγμή αυτή διώχνεις το συναίσθημα και σκέφτεσαι λογικά! Σκέφτεσαι σαν να κλαίει δυνατά και παρατεταμένα το παιδί της φίλης που το φροντίζεις μεν, αλλά όχι όπως το δικό σου παιδί!
Διατηρείς την ψυχραιμία σου ό,τι κι αν συμβαίνει!

Όταν αντιδράσεις με λιγότερο πάθος και ένταση, ασχέτως της επιθετικότητας ή έντασης του παιδιού, κερδίζεις το 50% της μάχης! Και όχι μόνο αυτό, αλλά διδάσκεις το παιδί σου πώς πρέπει να αντιδρά σε ανάλογη κατάσταση: λειτουργείς ως πρότυπο!

Μετά από αυτή την άσχημη κατάσταση, προτείνω να καθίσεις, να πάρεις χαρτί και στυλό, να το χωρίσεις σε δύο στήλες και να καταγράψεις στη μία στήλη πώς ένιωσες για το παιδί σου και στη διπλανή στήλη πώς νιώθεις αν αντιδρούσε έτσι, το παιδί της φίλης.

Για παράδειγμα: Γράφω στη μία στήλη:
“Όταν βλέπω το παιδί μου να μην βοηθάει ένα συμμαθητή που του το ζητάει, νοιώθω θυμωμένη με το παιδί και ανεπαρκής με τον εαυτό μου ως γονιό”.

Στη διπλανή στήλη γράφω:
“Όταν βλέπω το παιδί της φίλης να μην βοηθάει ένα συμμαθητή που του το ζητάει, νοιώθω ότι έχει το ελαφρυντικό της μικρής ηλικίας και ότι αργότερα θα εκπαιδευτεί και θα αλλάξει”.

Αυτός ο τρόπος οδηγεί στη μείωση του άγχους, στη συνειδητοποίηση των προτεραιοτήτων της διαπαιδαγώγησης ώστε να είστε αποτελεσματικοί γονείς!!!

—

* Το κείμενο της Μαριάννας Λαγουμίδη δημοσιεύτηκε στο we24.gr.[:]