ΜΙΑ ΜΗΤΕΡΑ ΕΞΟΜΟΛΟΓΕΙΤΑΙ… (Μέρος 2ο)

( ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ)

Συνεχίζοντας την ιστορία του δικού μου παιδιού με ΔΕΠ-Υ θέλω να σας τονίσω πώς μόνο ενδεικτικές είναι οι αναφορές που μοιράζομαι τώρα μαζί σας καθώς η καθημερινότητα κι η κοινωνική δικτύωση του Νικόλα μου μεγαλώνοντας ήταν και παραμένει ιδιαίτερη – με την διαφορά ότι γνωρίζοντας πια τι είναι ΔΕΠ-Υ αντιμετωπίζει κι ο ίδιος τον εαυτό του καλύτερα.

Στο σχολείο λοιπόν!  Όπως σας είπα στο προηγούμενο άρθρο είχα επιστρατεύσει όποιον δικό μου άνθρωπο γνώριζα μήπως και θα μπορούσε να με βοηθήσει ή να με υποστηρίξει στο θέμα του παιδιού μου. Και ιδου!

Η φίλη μου, λογοτέχνις η ίδια, ξεκίνησε να γράφει σε αυτοκόλλητα χαρτάκια, τις λέξεις που δεν απομνημόνευε ο γυιος μου και φυσικά δεν ήξερε την ορθογραφία τους. Τοποθετούσαμε τα χαρτάκια παντού στο σπίτι. Είχαμε φτιάξει επίσης, κάρτες επιβράβευσης και κάθε φορά που έπαιρνε Α στην ορθογραφία έπαιρνε μία τέτοια κάρτα προνομίων! Οι κάρτες επιβράβευσεις που είχαμε επινοήσει με τη φίλη μου ήταν μικρές γλυκές ανταμοιβές, όπως εγώ τις αποκαλούσα. Η αγαπημένη του  στιγμή, ας πούμε, ήταν μια ώρα με το ποδήλατο, την Κυριακή. Ήξερε πως μ΄ έναν καλό βαθμό, το είχε εξασφαλίσει. Οι κάρτες επιβράβευσης είχαν κάτι διαφορετικό κάθε φορά και πολύ αγαπημένο του. Θυμάμαι μία φορά την έκπληξη στα ματάκια του όταν του ανακοινώσαμε ένα ταξίδι στην λατρεμένη του Ντίσνευλαντ στη Γαλλία. Νομίζω πώς από τότε δεν ξαναπήρε ποτέ κακό βαθμό.

Το ζήτημα όμως της απομνημόνευσης δεν λύνεται μόνο έτσι,  κατά τη δική μου γνώμη ώς μητέρα παιδιού με ΔΕΠ-Υ. Πρέπει η τακτική συμπεριφοράς μας να προσαρμόζεται ανάλογα με την προσωπικότητα του κάθε  παιδιού. Η αλήθεια είναι πώς εγώ έχω ένα αντιδραστικό παιδί κι αυτό σε συνδυασμό με την δυσκολία που αντιμετώπιζε ο γυιος μου, με ωθούσε να βρίσκω συνεχώς τρόπους επίλυσης των προβλημάτων που συχνά προέκυπταν – έτσι ανακαλύψαμε την φωτογραφική μνήμη.

Κάθε φορά που ο Νικόλας έπρεπε να μελετήσει ένα μάθημα, ακόμα κι αν αυτό γινόταν στο σχολείο, ανοιγόκλεινε τα μάτια του όπως θα έκανε και με μία φωτογραφική μηχανή. Το αποτέλεσμα; Ο Νικόλας είχε αποθηκεύσει ένα αρχείο φωτογραφιών για μελέτη. Θέλετε κι άλλες μαμαδίστικες λύσεις;  Συνεχίζεται!