Γράφει η Άννα Ματθαίου Μικρή εισαγωγή: Η Ντέπη και ο Πάκης είναι μαρτυρίες παιδιών με ΔΕΠ-Υ που θέλησαν να μοιραστούν τις προσωπικές τους εμπειρίες χωρίς ανασφάλειες και δισταγμούς. Παιδιά που κατάφεραν να
Το παιδί που θυμώνει συχνά, βιώνει δυσκολίες. Το παιδί που θυμώνει συχνά δεν έχει μάθει τον τρόπο απάντησης σε κάτι «εκνευριστικό». Το παιδί που θυμώνει συχνά, ζει με γονείς που θυμώνουν συχνά!
ΔΕΠ-Υ είναι προτέρημα!!! Πολλοί έξυπνοι άνθρωποι είναι αδύνατο να ακολουθήσουν κάποιους κανόνες λόγω της Διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής ή/και Υπερκινητικότητας. Το αποτέλεσμα είναι η δυσκολία στην προσοχή, η παρορμητικότητα και η έλλειψη ελέγχου
[:el]Μάνα, μανούλα, μαμά, μαμάκα, μαμούλα, μητέρα: αυτές όλες οι λέξεις προσφωνούν μία γυναίκα που εκτιμά ως ανεκτίμητη τη ζωή του παιδιού της και όχι τη δική της…. προσθέτει χρόνια ζωής όταν βλέπει
Η Διάσπαση Προσοχής ή αλλιώς ΔΕΠ-Υ (Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητα) είναι μία δυσκολία που την αντιλαμβάνονται όλοι οι ενήλικες το παιδί κινείται πολύ, δεν θυμάται τα μαθήματα που μελέτησε την
«Οι πατέρες των παιδιών με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠ-Υ), έχουν βασική υποχρέωση να σταθούν πλάι στα παιδιά τους στη συναισθηματική και συμπεριφοριστική τους δυσκολία. Οφείλουν να τα στηρίξουν όταν «ξεφεύγουν»
