Εργοθεραπεία και ΔΕΠ-Υ

Γράφει η Θάλεια Κουτλή, Εργοθεραπεύτρια*.

Η διαταραχή ελλειμματικής προσοχής είναι μια χρόνια νευρολογική διαταραχή η οποία επηρεάζει κυρίως τη συμπεριφορά. Τα παιδιά, με αυτή τη διαταραχή, χαρακτηρίζονται ως απρόσεκτα, παρορμητικά και κυρίως, υπερκινητικά.

Τα κύρια χαρακτηριστικά των παιδιών με ΔΕΠ-Υ είναι τα εξής:

• Είναι παρορμητικά (ενεργούν αυθόρμητα, είναι ανυπόμονα θυμώνουν εύκολα αν δεν γίνει το δικό τους).
• Είναι απρόσεκτα (δυσκολεύονται στο να ακολουθούν οδηγίες, χάνουν πράγματα, η προσοχή τους διασπάται εύκολα από εξωτερικά ερεθίσματα, αγχώνονται, αφήνουν την δουλειά τους στη μέση, δεν ακούν όταν κάποιος τους απευθύνει το λόγο).
• Είναι υπερκινητικά (κινούνται γρήγορα με αποτέλεσμα να είναι επιρρεπή σε ατυχήματα, είναι ανήσυχα, αισθάνονται την ανάγκη να κρατούν πάντα, κάτι στα χέρια τους, έχουν εμφανή εκνευρισμό).
• Δυσκολεύονται να προσαρμοστούν στο ελεύθερο παιχνίδι ή σε παιχνίδια με κανόνες.
• Γράφουν γρήγορα και πολλές φορές δυσανάγνωστα (το 60% των παιδιών με ΔΕΠ-Υ έχουν δυσγραφία).

 

Τι είναι η εργοθεραπεία: Η Εργοθεραπεία είναι μία επιστήμη που μέσα από τη χρήση θεραπευτικά κατευθυνόμενων δραστηριοτήτων, στοχεύει στην ανάπτυξη ή την αποκατάσταση ικανοτήτων του ατόμου, έτσι ώστε να μπορεί να λειτουργεί αποτελεσματικά τόσο σε προσωπικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο (WFOT,2010). 

 

Ο ρόλος του εργοθεραπευτή στην παρέμβαση ενός παιδιού με ΔΕΠΥ είναι πολύπλευρος και αυτό γιατί παρεμβαίνει σε πολλούς τομείς. Ο εργοθεραπευτής, λοιπόν, είναι δυνατόν να παρέμβει στα κύρια συμπτώματα της ΔΕΠΥ που είναι:

• Διάσπαση προσοχής : με κατάλληλα εξατομικευμένο θεραπευτικό πρόγραμμα είναι δυνατόν το παιδί να εκπαιδευτεί ώστε να παραμένει συγκεντρωμένο σε μια δραστηριότητα για περισσότερη ώρα, να είναι πιο προσεκτικό, να ξεχωρίζει τα ουσιώδη από τα επουσιώδη και να μπορεί να τηρεί ένα καθημερινό πρόγραμμα.
• Υπερκινητικότητα: με την κατάλληλη παρέμβαση είναι δυνατόν να μειωθεί αυτή η συνεχής κίνηση του παιδιού με ΔΕΠΥ. Δίνοντας ευκαιρίες για εκτόνωση μέσω της κίνησης και παράληλα μαθαίνοντάς το να προσαρμόζεται στις περιστάσεις π.χ. μέσα στην τάξη.
•  Παρορμητικότητα: το παρορμητικό παιδί συνηθίζει να διακόπτει τους άλλους να παρεμβαίνει σε συζητήσεις. Δυσκολεύεται να περιμένει την σειρά του και απαντά βιαστικά προτού ολοκληρωθούν οι ερωτήσεις. Μέσα από το κατευθυνόμενο παιχνίδι είναι δυνατόν τέτοιες παρορμητικές συμπεριφορές να μειωθούν.
• Ο κύριος στόχος του εργοθεραπευτή είναι να βελτιώσει το παιχνίδι του παιδιού με ΔΕΠ-Υ, ώστε να παίζει παιχνίδια που αντιστοιχούν στην ηλικία του, να λαμβάνει ευχαρίστηση και ικανοποίηση από το παιχνίδι και να χαρακτηρίζεται από εσωτερικό κίνητρο. Θα μιλήσουμε αναλυτικά για το παιχνίδι των παιδιών με ΔΕΠ-Υ στο επόμενο άρθρο.

 

*Η Θάλεια Κουτλή είναι Εργοθεραπεύτρια, αριστούχος του τμήματος Εργοθεραπειας Αθήνας και Ψυχολόγος, αριστούχος του τμήματος Ψυχολογίας του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Ειδικεύτηκε στο τετραετές πρόγραμμα στη Συστημική Ψυχοθεραπεία- θεραπεία ζεύγους και οικογένειας.  Δουλεύει σε κέντρα αποκατάστασης παιδιών και σε σχολεία από το 2004 έως και σήμερα. Έχει ειδικευτεί στις μεθόδους: Αισθητηριακή Ολοκλήρωση (Sensory Integration), Teach, ABA- Πρώιμη εντατική παρέμβαση σε παιδιά με Διάχυτη Αναπτυξιακή Διαταραχή, στην αξιολόγηση και παρέμβαση Μαθησιακων Δυσκολιών- Δυσλεξίας και είναι εξωτερικός συνεργάτης του Α τεστ- έλεγχος σχολικής ετοιμότητας. Eίναι επιστημονικά υπεύθυνη του κέντρου ειδικών θεραπειών “Παιδίον Πράξις” στον Βύρωνα (Καραολή Δημητρίου 26).