Νικάω το θυμό του παιδιού με ΔΕΠ-Υ

Τα βασικά συμπτώματα, δηλαδή αυτά της διάσπασης της προσοχής, της δυσκολίας στην συγκέντρωση, της υπερκινητικότητας, της παρορμητικότητας και του ενδεχόμενου εκνευρισμού, ως συνέπεια των παραπάνω, παραμένουν σε μεγάλο βαθμό ο κατεξοχήν τρόπος με τον οποίο παρουσιάζεται η ΔΕΠ-Υ στα παιδιά.

Κατά καιρούς οι παιδαγωγοί και οι ψυχολόγοι επεξεργάζονται αρκετές τεχνικές ελέγχου του θυμού και της επιθετικότητας. Μία εξ αυτών είναι η τεχνική της μικρής χελώνας που ανήκει στην ψυχολογική κατεύθυνση του γνωστικού-συμπεριφορισμού. Κύριος στόχος αυτής της τεχνικής είναι ο έλεγχος του θυμού,των αρνητικών συναισθημάτων και η εν δυνάμει κατάκτηση της ανεξαρτησίας του παιδιού.

Η εν λόγω τεχνική εφαρμόζεται ως εξής. Πρωτίστως το παιδί ακούει από τον ενήλικα την ιστορία της μικρής χελώνας:

«Το μικρό χελωνάκι, κάθε φορά που πήγαινε στο σχολείο έμπλεκε σε καβγάδες με τα άλλα μικρά χελωνάκια, που το πείραζαν και το χτυπούσαν. Ο δάσκαλος το τιμωρούσε. Μια μέρα συνάντησε τη μεγάλη χελώνα, η οποία του είπε πως η απάντηση στο πρόβλημά του ήταν το καβούκι του. Το συμβούλευσε να κρύβεται στο καβούκι του κάθε φορά που θύμωνε, μέχρι να αισθανθεί καλύτερα. Το χελωνάκι εφάρμοσε τη συμβουλή της χελώνας, και όλα βελτιώθηκαν: σταμάτησε τους καβγάδες, ο δάσκαλος δεν το μάλωνε πια και άρχισε να του αρέσει το σχολείο».

Κατά αυτό τον τρόπο το παιδί μέσω της τεχνικής μαθαίνει να «κωδικοποιεί» τις αντιδράσεις του όταν βρίσκεται σε κατάσταση εκνευρισμού ακολουθώντας τις εξής κινήσεις μιμούμενος τις κινήσεις της χελώνας όπως :

• Να μαζεύει κοντά στο σώμα του τα χέρια και τα πόδια
• Να ακουμπά το κεφάλι του στο θρανίο
• Να φανταστεί πως είναι το χελωνάκι που κρύβεται μέσα στο καβούκι του και να σκεπάζει το κεφάλι με τους βραγχίονες ή τις παλάμες του,
• Να χαλαρώνει τους μύες του σώματός του και να παραμείνει στην ίδια θέση  μέχρι να αποφορτιστεί η ένταση που έχει βιώσει.

—

Βιβλιογραφία:
Κολιάδης Ε. (2010). Συμπεριφορά στο σχολείο: Αξιοποιούμε δυνατότητες, Αντιμετωπίζουμε προβλήματα, Αθήνα: Εκδόσεις Γρηγόρη.