Παιδί με Διάσπαση Προσοχής: Με ποιους τρόπους ¨ακούει¨ το γονιό;

[:el]Μία από τις πιο συχνές ερωτήσεις που ακούω από τους γονείς είναι: Με ποιο τρόπο θα με υπακούει το παιδί μου;

Τα παιδιά έχουν πολλά στο μυαλό τους: να μάθουν πρόσθεση και τους κανόνες ποδοσφαίρου έως το νέο παιχνίδι στον υπολογιστή. Η υπακοή στους κανόνες των γονιών είναι λίγο πιο επουσιώδες.  Στην βρεφική ηλικία και στην ηλικία των έξι, και πάλι στην ηλικία των δώδεκα,  ο εγκέφαλος οφείλει συνέχεια να συντονίζεται με τις απαιτήσεις του περιβάλλοντος.

Τα παιδιά λοιπόν έχουν άλλες προτεραιότητες, γι’ ατό δεν καταλαβαίνουν γιατί πχ. είναι τόσο σημαντικό να κάνον μπάνιο τη συγκεκριμένη ώρα.

Όταν λοιπόν ρωτάνε οι γονείς πώς θα τους ακούει το παιδί τους, εννοούν πώς θα κάνει αμέσως το παιδί, αυτό που λένε! Ξεκινάνε από την ηλικία των 3-ετών. Ορίστε πώς:

1. Μην αρχίσεις να μιλάς μέχρι να έχεις την προσοχή του παιδιού σου

Δηλαδή, μην δίνεις ποτέ εντολές ενώ στέκεσαι σε μεγάλη απόσταση από το παιδί.

Αντίθετα, κινήσου κοντά του, χαμήλωσε στο ύψος του, κοίταξέ το στα μάτια και σχολίασε αυτό που κάνει με μία πρόταση, πχ. ¨Είναι πελώριο, είναι τέλειο το σπίτι που ζωγραφίζεις¨. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ότι όταν νοιώσει ότι έχει οικειότητα με τον γονιό, τότε εκείνος το επηρεάζει περισσότερο. Στην περίπτωση που δεν κοιτάει, αξίζει να αρχίσει λέγοντας: ¨Θέλω να σου πω κάτι!¨

2. Συνεργάσου

Μην δίνεις διαταγές. Μίλησε ζεστά, «γονεϊκά», θετικά. Δώσε και μία εναλλακτική: ¨Καρδιά μου, θα φύγουμε τώρα από τη θάλασσα ή σε πέντε λεπτά;¨ Μόλις περάσουν τα πέντε λεπτά, λες: ¨Μόλις τώρα είναι πέντε λεπτά – έχουμε συμφωνήσει. Ξέρω ότι εύχεσαι να μέναμε κι άλλο. Μόλις μεγαλώσεις, θα μπορείς όλη μέρα να μένεις στη θάλασσα!!! Τώρα όμως θα φύγουμε. Πάμε!!!¨

3. Άκου

Το παιδί θέλει να ανακοινώνει αυτά που του συνέβησαν. Άσε τη δουλειά που κάνεις και άκου το παιδί σου –από την προσχολική ηλικία.

4. Μην επαναλαμβάνεσαι

Εάν ρωτήσεις το παιδί μία φορά αλλά δεν πάρεις απάντηση, μην επαναλάβεις. Ξεκίνα πάλι από τον πρώτο τρόπο.

5. Λίγα λόγια

Πες αυτό που θες, με λίγες λέξεις!

6. Μπες στη θέση το παιδιού

Να αναγνωρίσεις την ανάγκη του παιδιού λέγοντας:¨Ξέρω ότι σε στεναχωρεί, αλλά δεν θα φας 3^ο παγωτό σήμερα!¨

7. Μείνε ψύχραιμη

Τα παιδιά αγχώνονται όταν είναι νευρικός ο γονιός -ειδικά τα παιδιά με Διάσπαση Προσοχής ή κάποια Μαθησιακή Δυσκολία.

Στην όποια δυσκολία, προσπαθείς να βρεις λύση χωρίς να εμπλέξεις και άλλα σχόλια. Πχ Όταν το παιδί επιστρέψει από τη βραδυνή βόλτα στις 12.30 αντί 11.00, θα συζητήσεις μόνο το θέμα της καθυστέρησης και όχι για το τι φάγανε στη ταβέρνα, ποιοι φίλοι ήτανε, κτλ.

8. Κανόνες

Σε σημαντικά θέματα, πες, κατέγραψε ή και φωτογράφησε τη σειρά των υποχρεώσεων του παιδιού: πχ πλύσιμο χέρια, φαγητό, φρούτο, συζήτηση, μπάνιο, δόντια, ύπνος.

 

Το παιδί με Διάσπαση Προσοχής (ΔΕΠ-Υ) χρειάζεται

• περισσότερες και συχνές επαναλήψεις
• η εντολή να δίνεται χωρίς παρεμβάσεις
• η εντολή να δίνεται χωρίς παράλληλα ηχητικά ακούσματα
• να έχει δυνατότητα κίνησης, λόγω υπερκινητικότητας
• μεγαλύτερη ποικιλία εντολών

[:]