Πώς ένα παιδί με ΔΕΠ-Υ βιώνει την Παρορμητικότητα
Γράφει η εθελόντρια Ελευθερία Δημητροπούλου
Επιστημονική επιμέλεια από τη Μαριάννα Λαγουμίδη,
Πρόεδρος i-paidi,
Ψυχοπαιδαγωγός, ΔΕΠ–Υ, LONDON UNIVERSITY, ΕΚΠΑ
Η διαχείριση των παιδιών με Διαταραχή Ελλειματικής Προσοχής ή και Υπερκινητικότητα είναι ιδιαίτερα δύσκολη τόσο από την ίδια την οικογένεια του του παιδιού όσο και από τον ευρύτερο κύκλο του. Τους εκπαιδευτικούς, τους φίλους και τους υπόλοιπους συγγενείς. Έχουμε μπει όμως άραγε ποτέ στη θέση αυτών των παιδιών; Έχουμε σκεφτεί πως νιώθουν εκείνα; Πόσο δυσκολεύονται; Πόσο τους μπερδεύει η συμπτωματολογία τους στα πρώτα κιόλας βήματα της ζωής τους;
Παρακάτω ακολουθεί ένας διάλογος ανάμεσα σε ένα μικρό δεπάκι και τον ψυχοπαιδαγωγό του.
Ψυχοπαιδαγωγός: Για πες μου μικρέ Βασίλη, ξέρεις γιατί είσαι σήμερα εδώ;
Βασίλης: Η μαμά και ο μπαμπάς λένε συνέχεια ότι έχω κάτι, ΔΕΠ-Υ το λένε, και πρέπει να μην το έχω.
Ψυχοπαιδαγωγός: ΩΩΩΩ, μακάρι να έχεις αυτό!!! Μακάρι να σε εξετάσω και να καταλάβω ότι έχεις ΔΕΠ-Υ γιατί σημαίνει ότι είσαι πολύ έξυπνος!
Βασίλης: ΌΧΙ! Η μαμά στεναχωριέται και κλαίει με εμένα. Γιατί δεν θυμάμαι τα παιχνίδια που παίζω στο σχολείο.
Ψυχοπαιδαγωγός: Ας τα αφήσουμε, λοιπόν, όλα αυτά. Βασίλη μου, τι σε δυσκολεύει και δεν πρέπει να το έχεις;
Βασίλης: Χμμ. Θέλω να σταματήσουν να με λένε χαζό. Θέλω και να παίζω στο θέατρο με τα άλλα παιδιά.
Ψυχοπαιδαγωγός: Μήπως θες να παίζουμε μόνο και να μην ασχοληθούμε με τη δυσκολία σου;
Βασίλης: Η αλήθεια είναι πως ναι.
Ψυχοπαιδαγωγός: Να παίξουμε λοιπόν την Τάξη σου;
Βασίλης: Και θα με βάζεις τιμωρία σαν τη δασκάλα.
Ψυχοπαιδαγωγός: Μα γιατί;
Βασίλης: Μου φωνάζει συνέχεια ότι πετάγομαι.
Ψυχοπαιδαγωγός: Νιώθω πως σε ακούω να νιώθεις κάπως αδικημένος.
Βασίλης: Ε μα φυσικά. Δεν πετάγομαι. Χαίρομαι τόσο πολύ όταν ξέρω τις απαντήσεις – θέλω να τις πω. Δύσκολο είναι να διαβάζω στο σπίτι. Δεν μ’αρέσει να διαβάζω. Ε να, και όταν θυμάμαι κάτι, θέλω να το πω. Τόσο κακό είναι;
Ψυχοπαιδαγωγός: Χμμ… νομίζω πως έχεις δίκιο. Φυσικά δεν είναι κακό! Αλλά μήπως, κάποιοι άλλοι συμμαθητές σου έχουν τον ίδιο ενθουσιασμό με σένα για να πουν την απάντηση; Μήπως όμως ακολουθούν τους κανόνες της τάξης; Σηκώνουν δηλαδή χέρι; Γι’ αυτό λοιπόν σου φωνάζει η δασκάλα σου;
Βασίλης: Χμ. Ναι. Είναι δύσκολο να θυμάμαι τους κανόνες της τάξης. ΔΕΝ Μ’ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΜΟΥ ΦΩΝΑΖΟΥΝ!!!!! Γιατί δεν μπορεί να μου το εξηγήσει και πρέπει να μπω τιμωρία;
Ψυχοπαιδαγωγός: Έχεις δίκιο Βασίλη μου. Καταλαβαίνω πόσο στενοχωρημένος και θυμωμένος νιώθεις. Λοιπόν! Έχω μια ιδέα! Τι λες να «βαφτίσουμε» το παιχνίδι μας όπως λένε τις δυσκολίες σου ;
Βασίλης: Τώρα; Θα «βαφτίσουμε» τώρα τις δυσκολίες μου;
Ψυχοπαιδαγωγός: Μα φυσικά. Το να μην θυμάσαι όλους τους κανόνες και να είσαι λίγο παραπάνω ενθουσιώδης, θα το ονομάσουμε «Παρορμητικότητα». Πάμε να παίξουμε μαζί; Θα σου πω και πώς παίζεται!
Βασίλης: Ναι, ναι ναι!! ΠΑΜΕΕΕ!
Λαμβάνετε απαντήσεις για τις απορίες που στέλνετε, από το πιστοποιημένο Δίκτυο του i-paidi. Αρκεί να επικοινωνήστε στο 2106778528 και στο info@i-paidi.gr !
Καλή Νέα Χρονιά με Υγεία, Χαμόγελα και Αισιοδοξία.
