Bullying και συνύπαρξη με ΔΕΠ-Υ

Γράφει η εθελόντρια Ελευθερία Δημητροπούλου
Επιστημονική επιμέλεια από τη Μαριάννα Λαγουμίδη,
Πρόεδρος i-paidi,
Ψυχοπαιδαγωγός, ΔΕΠ–Υ, LONDON UNIVERSITY, ΕΚΠΑ

Η Διαταραχή Ελλειματικής Προσοχής ή και Υπερκινητικότητας, ΔΕΠ-Υ, εκτός από τα συμπτώματα της έλλειψης συγκέντρωσης, της υπερκινητικότητας (παιδί-σβούρα) και της παρορμητικότητας, κρύβει επιθετικότητα.

Τα μικρά δεπάκια, αντιμετωπίζουν καθημερινά προβλήματα:

«Ο μικρός Γιαννάκης είναι περισσότερο αδέξιος από τους συμμαθητές του. Συνήθως δεν τα καταφέρνει με τις χειροτεχνίες και, μετά το αποτυχημένο αποτέλεσμα, δεν μπορεί να διαχειριστεί το θυμό του και ξεσπάει στη φίλη του την Άννα.»

«Ο Θανασάκης, από την άλλη, δυσκολεύεται να διαβάσει τα μαθήματα που βάζει η δασκάλα για το σπίτι. Όταν τον φωνάζει να πει μάθημα, κομπιάζει. Οι φίλοι του αρχίζουν να γελάνε και τον κοροιδεύουν.»

Η οικογένεια του i-paidi πληροφορεί ότι στη ζωή των παιδιών με ΔΕΠ-Υ συνυπάρχει σε μεγάλο βαθμό το bullying. Bulling είναι ο εκφοβισμός με επιθετική συμπεριφορά – σωματική, λεκτική, ψυχολογική ή και κοινωνική – που εκδηλώνεται σκόπιμα, απρόκλητα και επαναλαμβανόμενα, στο σχολείο, στον εργασιακό χώρο, ακόμη και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Όχι, βέβαια, μόνο με τον τρόπο που λογικά θα σκεφτόμασταν όλοι.

Από την μία, η παρορμητικότητα και η αδυναμία συγκέντρωσης και επίτευξης συγκεκριμένων στόχων, δυσκολεύει τους μικρούς μας φίλους στη ζωή τους. Εκείνοι, νιώθουν ότι δεν τα καταφέρνουν, χάνουν την εμπιστοσύνη στον εαυτό τους, γίνονται η μειοψηφία που παρεκκλίνει από την παρέα. Διογκώνουν τα συναίσθηματα της οργής και του θυμού. Καταλήγουν, λοιπόν, να γίνονται θύτες και να ξεσπούν ανεξέλεγκτα σε φίλους και συμμαθητές τους χωρίς να συνειδητοποιούν την αξία των πράξεων τους.

Από την άλλη μεριά, η ΔΕΠ-Υ αυξάνει και τα ποσοστά των παιδιών που γίνονται θύματα βίας. Συνήθως, μειονότητα «ευάλωτη» αποτελούν εκείνα που αντιμετωπίζουν σε μεγαλύτερο βαθμό μαθησιακές δυσκολίες και δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις της τάξης. Αποτελούν, έτσι, τον «εύκολο στόχο» και γίνονται αποδέκτες βίαιων λεκτικών και σωματικών συμπεριφορών.

Κρούουν για ακόμα μια φορά τον κώδωνα κινδύνου οι επιστήμονες του i-paidi. Στις δύσκολες ημέρες τής πανδημίας και των οικονομικών δυσκολιών που βιώνουμε γονείς, εκπαιδευτικοί και παιδιά, η πρόληψη και η άμεση παρέμβαση σε όποια διαφοροποιημένη συμπεριφορά, δίνουν ευκαιρία για ευτυχία στις ζωές. Η κάθε ηλικία έχει ανάγκη αυτογνωσίας, αυτοπεποίθησης και ενσυναίσθησης για να αναπτύξει ομαλές διαπροσωπικές σχέσεις. Οι ενήλικες βοηθούν καθοριστικά.

Το επιστημονικό δίκτυο του i-paidi βρίσκεται εδώ για να ακούσει όποιον δεν μπορεί να διαχειριστεί οποιοδήποτε περιστατικό βίας και απαντά!

Για τον Άλκη και τον κάθε Άλκη..