Η ευθύνη της μητέρας που μεγαλώνει ένα παιδί με ΔΕΠ-Υ
- 5 Μαΐου, 2022
- 0
Όταν συναντάμε παιδιά με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής ή και Υπερκινητικότητα, συχνά μας έρχεται στο νου η ευθύνη της μητέρας τους.
Όταν συναντάμε παιδιά με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής ή και Υπερκινητικότητα, συχνά μας έρχεται στο νου η ευθύνη της μητέρας τους.
Πολλές μητέρες που μιλούν με τους ειδικούς επιστήμονες του i-paidi.gr, εκφράζουν ανοιχτά και φωναχτά τις τύψεις, τις ενοχές, τους προβληματισμούς, τους φόβους, τα άγχη που βιώνουν καθημερινά με τα παιδιά τους.
«Οι δάσκαλοι του Δημήτρη πάλι μας έκαναν παράπονα. Έχουμε κάνει ό,τι πραγματικά περνάει από το χέρι μας και πάλι, τίποτα. Νιώθω συνεχώς ότι αποτυγχάνω σαν ‘μαμά’.»
«Πολλές φορές όταν σκέφτομαι ότι τραβάει το παιδί μου ρίχνω σε μένα και μόνο το φταίξιμο. Κάτι θα κάνω λάθος, δεν μπορεί. Εγώ ευθύνομαι για όλα.»
Οι μητέρες που μεγαλώνουν παιδιά με ΔΕΠ-Υ, αντιμετωπίζουν καθημερινά τον ίδιο ακριβώς αγώνα που αντιμετωπίζουν και τα παιδιά τους. Παρατηρούν τα παιδιά τους να δυσκολεύονται στην καθημερινότητά τους, να παραγκωνίζονται στο περιθώριο και να πλήττονται συναισθηματικά. Ρίχνουν τις ευθύνες πάνω τους και κατηγορούν τον εαυτό τους για τα προβλήματα των παιδιών τους. Καθώς, βέβαια, οι μητέρες τις περισσότερες φορές περνούν περισσότερο χρόνο με τα παιδιά, χωρίς να αποκλείεται η εξίσου καταλυτική συμμετοχή του πατέρα, είναι φυσικό να δυσφορούν περισσότερο και να νιώθουν μεγαλύτερη ευθύνη για την κατάστασή τους. Οι επιστήμονες του i-paidi.gr δηλώνουν:
Για να διευκολυνθεί η προσπάθεια των γονέων να σταθούν δίπλα στα μικρά δεπάκια, και να απενοχοποιηθούν οι μητέρες δεν ξεχνάμε: