Η συναισθηματική νοημοσύνη στο παιδί με ΔΕΠ-Υ.
Η συναισθηματική νοημοσύνη, όπως έχουμε ήδη αναφέρει (http://www.i-paidi.gr/2016/10/xeris-oti-i-sinesthimatiki-noimosini-xekinai-sta-3/), είναι η ικανότητά μας να αναγνωρίζουμε, να εκφράζουμε και να ελέγχουμε τα συναισθήματά μας καθώς και να κατανοούμε τα συναισθήματα των άλλων. Είναι μια ικανότητα που χτίζεται στην πορεία της ανάπτυξή μας κυρίως με τη καθοδήγηση των γονέων. Σε κάθε παιδί, ακόμα κι αν ακολουθεί τους δικούς της ρυθμούς ανάπτυξης, η σημασία και η διαδικασία της είναι πάνω κάτω η ίδια.
Εντούτοις, όταν το παιδί πάσχει από ΔΕΠ-Υ τα πράγματα είναι λίγο πιο ιδιαίτερα. Το παιδί αυτό έχοντας δυσκολία στην έκφραση και στον έλεγχο των συναισθημάτων του, καθιστά πιο αναγκαία την ανάπτυξη της συναισθηματικής του νοημοσύνης. Το παιδί με ΔΕΠ-Υ, για παράδειγμα, δυσκολεύεται να ελέγξει και να διαχειριστεί το θυμό του, να τον εκδηλώσει με αποδεκτούς κοινωνικά τρόπους. Στη συγκεκριμένη διαταραχή όλα τα συναισθήματα είναι πιο έντονα και πιο συχνά απ’ ό,τι συνήθως. Έτσι, μπορεί να γίνει πιο επιθετικό τόσο προς τον εαυτό του όσο και προς τους άλλους. Πολλοί γονείς λοιπόν αναρωτιούνται: «Υπάρχει τρόπος να μάθω στο παιδί μου να κατανοεί και να ελέγχει τα συναισθήματά του»;
Η δυσκολία στην έκφραση και τη διαχείριση των συναισθημάτων αυτών των παιδιών καθιστά την «εκπαίδευση» τους πιο ιδιαίτερη. Το βασικότερο όλων είναι η κατανόηση και η υπομονή των γονέων. Η αποδοχή των συναισθηματικών τους διακυμάνσεων είναι αναγκαία. Εξίσου σημαντικό είναι να δίνουμε στο παιδί χώρο και χρόνο να εκφραστεί. Δεν το μαλώνουμε γιατί θυμώνει. Δεν το κοροϊδεύουμε γιατί φοβάται. Κάνουμε υπομονή μέχρι να καταλαγιάσει το συναίσθημά του και συζητάμε μαζί του με γλώσσα κατανοητή στην ηλικία του. Παιχνίδια με ρόλους μπορούν να βοηθήσουν το παιδί να κατανοήσει πώς γίνεται οι άλλοι να έχουν διαφορετικά συναισθήματα από εκείνο. Επίσης το βοηθούν να καταλάβει πόσο σημαντικό είναι να σεβόμαστε ο ένας τον άλλον. Όσον αφορά στη διαχείριση των αρνητικών συναισθημάτων μπορούν οι γονείς να διδάξουν στο παιδί πως υπάρχουν θεμιτοί τρόποι έκφρασής τους. Ακόμα, είναι σημαντικό να επιβραβεύουμε την ικανότητα τους να ελέγχουν τον παρορμητισμό και την υγιή έκφραση των συναισθημάτων τους.
Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι το παιδί με ΔΕΠ-Υ είναι όπως όλα τα άλλα παιδιά. Ένας άνθρωπος που αναπτύσσεται και εξερευνά τον εαυτό του και τους άλλους. Χρειάζεται υπομονή, αγάπη και προσπάθεια για να εξελιχθεί σε έναν ευτυχισμένο ενήλικο!!!
