Αλληλεπίδραση γονέων και εκπαιδευτικών σε θέματα για τη ΔΕΠ-Υ

Πλέον, πολλοί εκπαιδευτικοί έχουν μια πιο εξειδικευμένη γνώση για την ΔΕΠ-Υ, και σίγουρα είναι περισσότερο σε επαγρύπνηση για τυχόν συμπτώματα της συγκεκριμένης διαταραχής όταν βλέπουν παιδιά πανέξυπνα, υπερκινητικά που δεν μπορούν εύκολα να συγκεντρωθούν και να αποδώσουν.

Το σχολείο είναι ένα από τα πιο σημαντικά πλαίσια ανίχνευσης της Διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής ή και Υπερκινητικότητας.

Η πρώτη επαφή του εκπαιδευτικού για την πληροφόρηση του γονέα είναι αρκετά δύσκολη. Ο εκπαιδευτικός παρατηρεί 2-3 παιδιά στην τάξη του που  είναι εύστροφα αλλά και ταραξίες, ενθουσιώδη αλλά και μοναχικά. Αμφιβολίες δημιουργούνται και αποφασίζει να τις εκφράσει ενεργά στον γονέα, ο οποίος τις περισσότερες φορές βρίσκεται σε αμυντική θέση.

Δεν είναι εύκολο για κανένα γονιό να ακούει ότι το παιδί του θα πρέπει να συμβουλευτεί τον παιδοψυχολόγο για διάγνωση κάποιας διαταραχής. Είναι όμως αναγκαίο και απαραίτητο να μάθει για την αιτία των ικανοτήτων και των αδυναμιών του παιδιού και να σταθεί δίπλα του, αγκαλιάζοντάς το. Όσον αφορά ακριβώς αυτή τη συνθήκη, οφείλουμε να τονίζουμε πως όσο πιο νωρίς διαγνωσθεί και αξιολογηθεί η ΔΕΠ-Υ ή τα στοιχεία ΔΕΠ-Υ, τόσο πιο πολλές πιθανότητες διαχείρισης των αρνητικών συμπτωμάτων των παιδιών υπάρχουν, μέσω της πρώιμης παρέμβασης.

Η συνειδητοποίηση από την οικογένεια χρειάζεται άοκνη υπενθύμιση για τα χαρακτηριστικά γιατί συνήθως, όχι αδικαιολόγητα, η σχέση εκπαιδευτικού – γονέα δεν είναι τόσο ισορροπημένη όσο θα έπρεπε. Ξεχνούν ότι απαιτείται εναλλακτικός τρόπος εκπαίδευσης, διατροφής, ημερήσιου προγράμματος αλλά και διαλόγου, με αποτέλεσμα οι συχνές αντιπαραθέσεις.

«Η δασκάλα του Άρη σήμερα τον άλλαξε θέση επειδή πείραζε τον Γιάννη που καθόταν μαζί του. Μα τόσες φορές της έχω μιλήσει για τη ΔΕΠ-Υ του και ότι δεν μπορεί να κάνει κάτι τέτοιο γιατί ο Άρης στενοχωριέται».

Το σχολείο είναι ο δεύτερος χώρος στον οποίο περνούν τον περισσότερο χρόνο της ημέρας τους τα παιδιά. Οι γονείς οφείλουμε να δείχνουμε εμπιστοσύνη σε όλους τους εκπαιδευτικούς που βλέπουμε ότι ενημερώνονται και προσπαθούν για διδασκαλία με ενσυναίσθηση. Σε κάθε περίπτωση, συμμετέχουμε σε σχετική συζήτηση αλλά αποφεύγουμε να είμαστε επικριτικοί. Οι εκπαιδευτικοί οφείλουν να έχουν λάβει όσες περισσότερες πληροφορίες και γνώσεις μπορούν τόσο για τη ΔΕΠ-Υ όσο και για πολλά άλλες ιδιαιτερότητες των παιδιών. Και οι γονείς από την μεριά μας ας «κάνουμε ένα βήμα πίσω» αναγνωρίζοντας τις προσπάθειες των δασκάλων.

Το i-paidi.gr και για αυτό το σκοπό βρίσκεται δίπλα σας φέτος με την «Ομάδα Αγάπης» για τα μικρά δεπάκια. Σε αυτό το πλαίσιο, γονείς , εκπαιδευτικοί, αδέρφια, ειδικοί και όποιοι πραγματικά το έχετε ανάγκη, ας αποτελέσετε μέλος της ομάδας που μοναδικό σκοπό και στόχο έχει να βοηθήσει όσο περισσότερο μπορεί τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ. Αν θέλετε να συζητήστε και να καταλάβετε, μην αργείτε! Ελάτε μαζί μας τώρα, γιατί οι θέσεις είναι περιορισμένες.