Τι είναι η Διάσπαση Προσοχής;

Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής-Υπερκινητικότητα (ΔΕΠ-Υ) είναι η πιο κοινή δυσκολία στα παιδιά. Συνήθως διαπιστώνεται κατά τα πρώτα σχολικά
χρόνια – διεθνώς είναι γνωστή ως Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) και περιγράφει άτομα που εμφανίζουν μη κατάλληλο για το αναπτυξιακό
τους στάδιο, επίπεδο ελλειμματικής προσοχής, παρορμητικότητας ή υπερκινητικότητας.

Παρόλο που στις μέρες μας έχει αναπτυχθεί η έρευνα του φαινομένου και υπάρχει καλύτερη πληροφόρηση, η ΔΕΠ-Υ εξακολουθεί να μην αναγνωρίζεται επαρκώς, αφού
η διαταραχή δεν διαγιγνώσκεται σε περισσότερες από τις μισές περιπτώσεις. Αλλά, ακόμα και όταν γίνεται διάγνωση της ΔΕΠ-Υ, λίγοι μόνο λαμβάνουν την κατάλληλη
θεραπεία. Η έγκαιρη διάγνωση και διαχείριση από την προσχολική ηλικία, είναι το κόλπο για εύκολη παιδική και ενήλικη ζωή.

Πώς μπορούμε να διαχωρίσουμε εάν ένα παιδί είναι υπερκινητικό ή απλά πολύ ζωηρό; Έρευνες ειδικών κατέληξαν σε συμπεράσματα, που μας επιτρέπουν να βάλουμε
κάποιες διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στο ζωηρό και το υπερκινητικό παιδί, με σημαντικότερες αυτών την κινητικότητα, αλλά και με κάποιες άλλες διαφορές στη
συμπεριφορά και την ανάπτυξη.

Η σημαντικότερη ίσως διαφορά στη συμπεριφορά ενός υπερκινητικού παιδιού και ενός ζωηρού παιδιού είναι η ικανότητα του να μπορεί να ελέγξει την κινητικότητα
στις διαφορετικές συνθήκες.

Το υπερκινητικό παιδί βρίσκεται σε μια συνεχή διέγερση, συνεχώς κινείται, τρέχει, σκαρφαλώνει ή χοροπηδάει, ενώ σπάνια μπορεί να ασχοληθεί με το ίδιο
παιχνίδι, περισσότερο από τρία λεπτά.

Πέρα από την κινητική δραστηριότητα, τα παιδιά με Διάσπαση Προσοχής αντιμετωπίζουν δυσκολίες σε δραστηριότητες που θέλουν λεπτές κινήσεις, όπως είναι η
ζωγραφική και η γραφή, ενώ συχνά είναι και αδέξια. Αντίθετα τα ζωηρά παιδιά δεν αντιμετωπίζουν τέτοιες δυσκολίες και μπορεί μάλιστα να είναι ιδιαίτερα επιδέξια.