BlogΔιαχείρισηΚεντρικήΜαρία ΓεωργιάδουΣχολείο

ΔΕΠ-Υ και στρατηγικές προαγωγής της θετικής Συμπεριφοράς από τους εκπαιδευτικούς

Οι Στρατηγικές Διαχείρισης της Συμπεριφοράς μπορεί να χρησιμοποιηθούν τόσο για την ενίσχυση της ακαδημαϊκής παραγωγικότητας όσο και για τη μείωση των εμφανών συμπτωμάτων της ΔΕΠ-Υ.

Αρχικά, οι εκπαιδευτικές επιλογές μπορούν να αποδειχθούν πολύ ωφέλιμες στον τομέα του σχολείου και κατά συνέπεια στο μαθησιακό αποτέλεσμα. Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ μπορούν να επωφεληθούν  από μια νέα οπτική προσέγγιση που συμβάλλει στην ανάπτυξη κοινωνικών δεξιοτήτων και στη διαχείριση της συμπεριφοράς τους. Κάποιες από τις θετικές πρακτικές των εκπαιδευτικών θα μπορούσαν να είναι οι εξής:

  • Η δημιουργία ενός θετικού και υποστηρικτικού περιβάλλοντος στην τάξη. Ένα περιβάλλον στο οποίο το παιδί θα νιώθει άνετα να εκφράσει τη χαρά, το φόβο αλλά και τις ανησυχίες τους.
  • Παροχή ενθαρρυντικών και γενικότερα θετικών σχόλιων που να υπερισχύουν της αρνητικής ανατροφοδότησης. Στο σημείο αυτό δεν πρέπει να ξεχνάμε πως το παιδί με ΔΕΠ-Υ λόγω της υπερδραστηριότητας καθώς και της παρορμητικότητάς που το χαρακτηρίζουν, δέχεται καθημερινά σωρό από παρατηρήσεις και υποδείξεις, από τους δασκάλους του αλλά και από τους γονείς του.  Για το λόγο αυτό έχει  σε μεγαλύτερο βαθμό, σε σχέση με τα υπόλοιπα παιδιά, την ανάγκη για έπαινο καθώς και για ενθάρρυνση.
  • Διδασκαλία των κανόνων και υπενθύμιση των βασικών κανόνων και των αναμενόμενων και επιθυμητών συμπεριφορών μέσα στην τάξη. Τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ έχουν ανάγκη για συνεχή υπενθύμιση και θετική παρακίνηση ώστε να κατανοήσουν και να παγιώσουν μια σωστή συμπεριφορά.
  • Η παροχή οπτικών ερεθισμάτων στους κανόνες της τάξης ώστε να γίνεται η υπενθύμηση με θετικό τρόπο τους όπως “Παρακαλώ μην σπρώχνετε για να βγείτε έξω στο διάλειμμα” αντί “Μην σπρώχνετε”.
  • Εν κατακλείδι είναι ιδιαιτέρως σημαντική η χρήση προληπτικών στρατηγικών στο πλαίσιο της τάξης, με στόχο την προαγωγή κατάλληλων συμπεριφορών σε μια δεδομένη κατάσταση, προκειμένου να προληφθεί η εμφάνιση μιας αρνητικής συμπεριφοράς και κατά συνέπεια η παρατήρηση και η αρνητική ανατροφοδότηση.

 

Μαρία Γεωργιάδου

Share this...