Αυξανόμενη είναι η διάγνωση  Διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής ή/και Υπερκινητικότητας, τα τελευταία χρόνια παγκοσμίως.  Ανησυχούν οι γονείς, ερευνούν και πειραματίζονται οι εκπαιδευτικοί.

Ευτυχώς τέτοιες σκέψεις ξεκινούν τώρα για τις μικρές ηλικίες, ήδη για την πρώιμη προσχολική ηλικία, γύρω στα 3 με 4 χρόνια όταν το παιδί και συμμετέχει στους παιδικούς σταθμούς. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι σε αυτές τις ηλικίες υπάρχουν στοιχεία μόνο, δηλαδή μόνο κάποιες ενδείξεις χαρακτηριστικών που πιθανά αργότερα να αξιολογηθούν στο σύνολό τους ως ΔΕΠ-Υ.

Η διάγνωση και αξιολόγηση για ΔΕΠ-Υ μπορεί να πραγματοποιηθεί γύρω στα 6 με 7 χρόνια των παιδιών και μόνο υπό τον κατάλληλο ειδικό. Σίγουρα, οφείλουν να δίνονται πληροφορίες σε όλα τα πλαίσια που απασχολείται το παιδί, οικογενειακό, σχολικό, αθλητικό, διασκέδασης, κλπ. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η διάγνωση της ΔΕΠ-Υ αποτελεί πρόκληση και απαιτείται η γνώση του DSM–R 5 και η κλινική εικόνα του παιδιού. Σε κάθε περίπτωση, οφείλουμε να βρισκόμαστε σε επαγρύπνηση.

Ποιες είναι, λοιπόν, κάποιες από τις συμπεριφορές που μπορεί να εκδηλώσει σε αρχικό στάδιο ένα μικρό δεπάκι;

• Αδυναμία υπακοής στο πλαίσιο και τους κανόνες: Ένα παιδί που μπορεί αργότερα να αξιολογηθεί με ΔΕΠ-Υ, δεν εναρμονίζεται εύκολα με το πλαίσιο που βρίσκεται, όσο τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας του. Για παράδειγμα, δεν μπορεί εύκολα να ακολουθήσει το πρόγραμμα που κάνουν τα υπόλοιπα παιδιά, να εκτελέσει όλες τις οδηγίες και να κάτσει πολύ ώρα στην ίδια θέση.
• Αδυναμία συνεργασίας με υπόλοιπα παιδιά: Το μικρό δεπάκι αδυνατεί να προσεγγίσει τα υπόλοιπα παιδιά και να κάνει φίλους, ειδικά μετά την 3^η Δημοτικού. Καθώς δεν μπορεί να ελέγξει εύκολα τα συναισθήματα και τις αντιδράσεις του, προκαλεί συχνά καβγάδες και δεν είναι αρεστός από το περίγυρό του. Για παράδειγμα, η Μαρία αγκαλιάζει σφιχτά κάθε στιγμή, το κάθε παιδί που συμπαθεί.
• Έντονες εκρήξεις θυμού: Συνήθως τα παιδιά που εκδηλώνουν ΔΕΠ-Υ έχουν μεγάλες εκρήξεις θυμού. Από τη στιγμή που δεν αντιλαμβάνονται τι κάνουν λάθος και γιατί δεν μπορούν να είναι σαν τα υπόλοιπα παιδιά, ξεσπούν τόσο στον εαυτό τους όσο και στα αντικείμενα γύρω τους αλλά και στα ίδια τα παιδιά. Για παράδειγμα ο Νικόλας πέταξε μία γόμα, στο μάτι του δασκάλου, όταν άκουσε ότι θα γράψουν τεστ στην ιστορία.
• Αδυναμία συγκέντρωσης σε μία δραστηριότητα: Το μικρό δεπάκι, δεν μπορεί να ασχοληθεί και να μάθει τόσο εύκολα όσο τα υπόλοιπα παιδιά. Κουράζεται πολύ γρήγορα ή υποστηρίζει ότι «Βαρέθηκε», χωρίς να έχει προλάβει να ολοκληρώσει τη διαδικασία παιχνιδιού ή άσκησης.

Είναι πολύ σημαντικό να τονίσουμε ενώ πρέπει να έχουμε όλα τα παραπάνω στο νου μας, ποτέ μα ποτέ να μην βγάζουμε δικά μας συμπεράσματα. Μόνο οι ειδικοί είναι εκείνοι που μπορούν να κρίνουν με τις κατάλληλες αξιολογήσεις για την ύπαρξη ή όχι της ΔΕΠ-Υ. Σε κάθε περίπτωση προτείνεται η συμβουλευτική γονέων και η πρώιμη παρέμβαση αν όντως υπάρχει θετική αξιολόγηση της ΔΕΠ-Υ.

Για οποιαδήποτε απορία, οι επιστήμονες του πιστοποιημένου δικτύου i–paidi βρίσκονται δίπλα σας, on line με ζωντανή επαφή!