i-paidiΚεντρικήΟικογένεια

Λίγο πριν το σχολείο: αύξηση διαπροσωπικής σχέσης ανάμεσα στο δεπάκι και τους γονείς του

Γράφει η εθελόντρια Ελευθερία Δημητροπούλου
Επιστημονική επιμέλεια από τη Μαριάννα Λαγουμίδη,
Πρόεδρος i-paidi,
Ψυχοπαιδαγωγός, ΔΕΠ–Υ, LONDON UNIVERSITY, ΕΚΠΑ

Για τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ είναι πολύ σημαντικό να διατηρούν το πρόγραμμα τους, ανεξαρτήτως διακοπών.

Καθώς, λοιπόν, η τελευταία σχολική περίοδος ξεκινά σε λίγες ημέρες, εκείνα οφείλουν να διατηρήσουν τις προσπάθειες για οργάνωση και προσοχή. Ο ρόλος της οικογένειας, έρχεται λοιπόν, να δέσει σε αυτήν ακριβώς την ανάγκη των παιδιών. Οι γονείς και τα αδέρφια είναι εκείνοι που παίρνουν τα «ηνία» για τη διαχείριση της συμπεριφοράς των παιδιών με ΔΕΠ-Υ και μάλιστα, στη βοήθεια για την αντιμετώπισή της.

  • Αρχικά, η περίοδος των τελευταίων ημερών στις διακοπές είναι η κατάλληλη περίοδος για να ενισχυθεί η οργάνωση και ο ρυθμός κάθε οικογένειας. Η συμβίωση όλων των μελών περισσότερες ώρες στο σπίτι, οι απαιτήσεις εργασιών του σπιτιού και η προετοιμασία για το «σκληρό» πρόγραμμα του σχολείου, αποτελούν πρόκληση! Καλό είναι να τηρείται ένα καθορισμένο πρόγραμμα για όλα τα μέλη, πχ τρώμε μαζί πρωινό, μεσημεριανό, βραδινό, και προετοιμαζόμαστε για το σχολείο π.χ. κάθε μέρα, στις 10.00 το πρωί. Δεν ξεχνάνε οι γονείς να αφήνουν και κάποιες ώρες ελεύθερης επιλογής παιχνιδιού ή διασκέδασης όπως θέλει το παιδί.
  • Εξασφαλίζουμε κοινή ώρα διασκέδασης. Το βιβλίο της ψυχοπαιδαγωγού Μαριάννας Λαγουμίδη «Έλα να παίξουμε μαζί» κρύβει 52 δραστηριότητες από τις οποίες επωφελούνται οι σχέσεις όλης της οικογένειας και οργανώνεται το παιδί.
  • Τα αδέρφια διδάσκονται να διαχειρίζονται καταστάσεις έντασης, τώρα που δεν έχουν την άμεση πίεση του σχολείου.
  • Ενθαρρύνουμε την οργάνωση του οικογενειακού τραπεζιού, και σιγά-σιγά του χώρου γενικότερα, αφού πρώτα έχουμε μιλήσει με το παιδί με ΔΕΠ-Υ. Προσπαθούμε να αποσαφηνίσουμε πως θα είμαστε μαζί του σε κάθε δυσκολία. Χρησιμοποιούμε μόνο θετικές εκφράσεις.
  • Δεν ξεχνάμε την ενσυναίσθηση και την ενεργητική ακρόαση. Καθώς είναι αναπόφευκτο να υπάρξουν έντονες στιγμές και διαχείρισης για το παιδί με ΔΕΠ-Υ, δεν ξεχνάμε να χρησιμοποιούμε την φωνή μας σε χαμηλούς τόνους και να αφήνουμε χώρο στο παιδί να εκφραστεί. Ακούμε χωρίς κριτική και προσπαθούμε να καταλάβουμε τι νιώθει ακριβώς.
Share this...