Του μιλάς και δεν ακούει: Διάβασε γιατί

«Δεν μπορώ πραγματικά να βγάλω καμία άκρη με το Φίλιππο. Τσιρίζει συνέχεια μέσα στα αυτιά μου και σπάει τα παιχνίδια του. Έχω βγει εκτός εαυτού.»

«Δεν ξέρω τι να κάνω με τον Άγγελο. Δεν προλαβαίνω να του πω κάτι για το καλό του και αμέσως θυμώνει. Καμία ελπίδα δεν έχουμε να τα βρούμε…Είμαι πολύ προβληματισμένη.»

Πολλές μαμάδες και μπαμπάδες που απευθύνονται στο i–paidi, αναζητούν βοήθεια καθώς δεν μπορούν να επικοινωνήσουν με τα ίδια τους τα παιδιά. Συνήθως, μιλούν για τις υπερβολικές αντιδράσεις των παιδιών τους που έχουν διαγνωσθεί με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής ή/και Υπερκινητικότητα, ΔΕΠ-Υ, το θυμό που βγάζουν, τα νεύρα, την απερισκεψία, την ανωριμότητα τους.

Όταν έχουμε να επικοινωνήσουμε με παιδιά με ΔΕΠ-Υ, οφείλουμε να θυμόμαστε και τα συμπτώματα των ίδιων των παιδιών. Την διάσπαση της προσοχής τους, την υπερκινητικότητα, την αδυναμία συγκέντρωσης και διαχείρισης των έντονων συναισθημάτων. Όταν προσπαθούμε να επικοινωνήσουμε με τα δεπάκια οφείλουμε να θυμόμαστε ότι:

1. Επανάληψη: Τις πληροφορίες που δίνουμε στο 5χρονο έως 10χρονο παιδί, οφείλουμε να τις επαναλαμβάνουμε 3 ή 4 φορές, με ήρεμο τόνο φωνής και βλεμματική επαφή.
2. Δεν μπορούν να διαχειριστούν τις έντονες αντιδράσεις : Όταν αιφνιδιάζονται, ειδικά αρνητικά, είναι δύσκολο για τα μικρά δεπάκια να διαχειριστούν το θυμό ή την απογοήτευση των γονέων ή των δασκάλων. Ο τρόπος με τον οποίο θα εκφραστούμε τους επηρεάζει άμεσα. Ο μεγάλος τόνος φωνής και οι σωματικές εκφράσεις που υποδηλώνουν την αρνητικότητά μας, τα «παγιδεύουν» μέσα σε ένα φαύλο κύκλο ματαίωσης, τον οποίο αδυνατούν να σπάσουν με οποιονδήποτε τρόπο. Επιλέγουμε να κρατάμε σε χαμηλό τόνο τη φωνή μας και να είμαστε όσο πιο ανεπηρέαστοι μπροστά στις εξελίξεις.
3. Εστιάζουμε στα σημαντικά: Προτιμάμε να εξηγούμε τα πιο σημαντικά σε μικρές κατανοητές προτάσεις Τα μικρά δεπάκια δεν μπορούν να διαχειριστούν μεγάλο όγκο πληροφοριών..
4. Τα δεπάκια δεν συγκεντρώνονται εύκολα: Τα μικρά δεπάκια λόγω της φύσης των συμπτωμάτων τους, αδυνατούν να συγκεντρωθούν σε μεγάλες συζητήσεις. Προτιμάμε να δείχνουμε ενσυναίσθηση και να επαναλαμβάνουμε τα σημαντικά πλάνα του προγράμματος.
5. Τα παιδιά νιώθουν ότι δεν γίνονται αποδεκτά: Είναι πολύ δύσκολο για τα παιδιά να ακούν συνέχεια τι κάνουν λάθος και τι δεν καταφέρνουν και πώς να κάνουν τα πράγματα καλύτερα. Προτιμάμε να τους αφήνουμε χώρο και χρόνο να κάνουν τα δικά τους λάθη και σεβόμαστε τις επιλογές τους. Εμπεριέχουμε στο πρόγραμμα τις δικές τους προτιμήσεις και τα αφήνουμε να παίρνουν πρωτοβουλίες.

Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με το info@i-paidi.gr ή το 2106778528.