Sports για τα «ατίθασα» παιδιά με ΔΕΠ-Υ
«Ο γιος μου τρέχει συνέχεια αλλά δεν τον παίζουν οι άλλοι. Γιατί;»
«Η κόρη μου είναι ήσυχη. Δεν παίζει με άλλα κορίτσια και συνέχεια ονειροπολεί. Περπατάει συνήθως ανάμεσα στα λουλούδια.»
«Ο γιος μου είναι αθλητής στο στίβο. Θα γίνει μεγαλώνοντας καλός ποδοσφαιριστής.»
Απορίες συχνές που συζητούν οι μαμάδες μεταξύ τους. Κι επειδή δεν βρίσκουν την απάντηση, στέλνουν mail στο i-paidi.gr (info@i-paidi.gr ) για να λάβουν απάντηση από τους επιστήμονες-συνεργάτες. Συνήθως η πρώτη παράγραφος λέει: «Μπράβο στο παιδί σου που αθλείται! Θα καταφέρει αργότερα να συμμετέχει σε αγωνίσματα, να έχει φιλικές σχέσεις, να είναι ευτυχισμένο!»
Οι κανόνες που έχουν τα αγωνίσματα, η κίνηση, η «κοινωνία» με συναθλητές και προπονητή, δρουν καταλυτικά στις δυσκολίες του κάθε συμμετέχοντα! Γονείς, βοηθήστε το παιδί σας να ξεκινήσει αγώνισμα από τα 4 του χρόνια – εξαρτάται από τις ικανότητες και τα θέλω του και από τις δικές σας δυνατότητες. Ακολουθούν κάποια αγωνίσματα, ατομικά και ομαδικά, που προτείνουμε σε παιδιά, ανάλογα με τις ανάγκες τους.
Ατομικά αθλήματα
Υπάρχουν αθλήματα, όπως το τρέξιμο, η κολύμβηση, η άρση βαρών και η ρυθμική γυμναστική που και ευχαριστούν και διδάσκουν το κάθε παιδί να αξιολογεί τον εαυτό του. Άλλοτε φωνάζει: «Ναι, ναι, τα κατάφερα!!!» κι άλλοτε: « Δεν είναι δίκαιο! Γιατί δεν μπόρεσα σήμερα;» Ο μικρούλης αθλητής αξιολογεί τον εαυτό του, «ζει» την αυτοπεποίθηση. Ο μικρούλης χαρισματικός αθλητής με ΔΕΠ-Υ (Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής ή/και Υπερκινητικότητα) παρόλες τις αποτυχίες σε άλλες καθημερινές δραστηριότητες, με τα αγωνίσματα συναγωνίζεται τον εαυτό του και όχι άλλο παιδί, ακολουθεί τους κανόνες που λέει ο προπονητής του και προσπαθεί για καλύτερο σκορ, χωρίς να δειλιάζει λόγω δυσκολίας κοινωνικοποίησης.
Σιγά-σιγά αυξάνεται η αυτοπεποίθησή του και νοιώθοντας σίγουρος για τον εαυτό του, θα δοκιμάσει να συμμετέχει σε ομαδικό άθλημα. Η συμβουλή του παιδοψυχολόγου-αναπτυξιολόγου χρειάζεται σε αυτή τη φάση της ωριμότητας του παιδιού.
Ομαδικά αθλήματα
Το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ, το βόλλεϋ και το τέννις είναι αγωνίσματα που απαιτούν συγκεκριμένη προσπάθεια του αθλητή-παιδιού ΚΑΙ συγχρόνως, την προσοχή στην αντίδραση του αντιπάλου ή/και του συναθλητή ΚΑΙ συγχρόνως αρκετή υπομονή μέχρι να έρθει π.χ. η μπάλα στα χέρια του. Τα παιδιά με τη διαταραχή ΔΕΠ-Υ χρειάζονται ειδική προετοιμασία ώστε να καταφέρουν τελικά να συμμετέχουν σε ένα τέτοιο άθλημα. Βέβαια, η αυξημένη εξυπνάδα τους, με σωστή παρέμβαση από μικρή ηλικία βοηθούν καθοριστικά στην πρόοδό τους.
Ακολουθείστε τις παραπάνω νόρμες. Ποιο αγώνισμα θα κάνει τελικά ο γιος κι η κόρη; Αυτό που αγαπά ή αυτό που θα αγαπήσει. Μπορεί να αλλάzει στην αρχή, ίσως δοκιμάzει κάτι διαφορετικό. Όμως τελικά, θα παραμείνει σε αυτό που θέλει και θα προπονείται με χαρά. Ίσως γίνει πρωταθλητής ή και ολυμπιονίκης, με σωστή προπόνηση και σωστή εκπαίδευση-παρέμβαση.