ΟΔΗΓΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΚΑΛΑ, ΚΑΚΑ ΠΑΙΔΙΑ με ΔΕΠ-Υ!
Γράφει η δημοσιογράφος: Άννα Ματθαίου
Επιστημονική επιμέλεια η ψυχοπαιδαγωγός Μαριάννα Λαγουμίδη
Συνηθίζω τα πρωινά να πίνω τον καφέ μου χωρίς ζάχαρη για λόγους υγιεινής διατροφής – στο σπίτι τα γλυκά και τα λιπαρά είναι σχεδόν εξαφανισμένα για τον ίδιο λόγο. Ο σύζυγος μου πάλι λατρεύει τα γλυκά και τις σάλτσες, οπότε οι μάχες στο σπίτι γίνονται με..ζάχαρη!
Στα αντίπαλα στρατόπεδα οι γυιοί μας! Ο Στρατής κι ο Ηλίας. Ο Στρατής ετών εννέα με ΔΕΠ- Υ κι ο Ηλίας δεκάξι ετών με ΔΕΠ- Υ επίσης. Ο μπαμπάς μας με ΔΕΠ-Υ κι αυτός! Μαντέψτε λοιπόν τους συμμάχους μου, απολύτως κανένας!
Το επάγγελμα μου; Διατροφολόγος και του Σπύρου του συζύγου μου ταξιτζής.Η γνωριμία μας απίστευτη! Έπεσε πάνω μου με το ταξί σταματημένος σε κόκκινο φανάρι, πώς γίνεται αυτό θα μου πείτε, για όσους γνωρίζουν ανθρώπους με ΔΕΠ-Υ μπορούν να περιμένουν από αυτούς τα πιο απίθανα πράγματα λόγω της παρορμητικότητας τους; Χμμ…μάλλον και της επιμονής τους θα έλεγα εγώ που ζω με τρεις ΔΕΠάκηδες! Και πιστέψτε με, είναι από τα πιο καλά κακά παιδιά!
Δεδομένου ότι οι περισσότεροι γονείς και σύζυγοι δεν κατανοούν πώς λειτουργεί ο εγκέφαλος ενός ατόμου με ΔΕΠ-Υ δοκιμάζουν συμπεριφορές που είχαν αντιμετωπίσει οι ίδιοι ώς παιδιά ή εφαρμόζουν τακτικές οι οποίες επιτυχώς έχουν εφαρμόσει κάποιοι άλλοι γονείς στα παιδιά τους.
Η πιο κοινή αντίδραση λοιπόν είναι να επιπλήττουν το παιδί με ΔΕΠ-Υ και να επιμένουν να ξαναπροσπαθήσει. Έτσι όμως το παιδί αισθάνεται ανεπάρκεια κι ενοχή.
Κατάλαβα ότι αξία έχει να καταννοήσει ο γονιός κι ο σύζυγος τι είναι εφικτό για ένα άτομο, ένα παιδί με ΔΕΠ-Υ να πετύχει και πώς θα αξιοποιηθούν οι ίδιες οι αξίες του ατόμου ώστε να παραμείνει συγκεντρωμένος σε μία δράση.
Θα σας αποκαλύψω μία δική μου συνταγή επιτυχίας που «μαγειρεύω» με επιτυχία χρόνια στην οικογένεια μου. Δείχνω στα παιδιά και τον σύζυγο μου ότι τους εμπιστεύομαι και τους αγαπώ ακόμα κι αν είναι ανήσυχοι ή παρορμητικοί – και σπάνια, επιτρέπω τις γλυκές αμαρτίες που βρίσκω στα ντουλάπια τους.
Άννα – μία μαμά με 3 ΔΕΠάκηδες!