Πώς παρακολουθεί θεατρική παράσταση το ανήσυχο παιδί

Το ανήσυχο, το απρόσεκτο και το παιδί-σβούρα, δηλαδή το παιδί με ΔΕΠ-Υ, πρέπει και μπορεί να παρακολουθεί μία θεατρική παράσταση! Υπάρχουν τεχνικές που εξασφαλίζουν την αίσια  παραμονή του, σε  όλη τη διάρκεια. Διαβάστε μερικές:

Είναι προτιμότερη η πρωινή παράσταση!!! Και είναι πιο ήρεμο το παιδί και η ανησυχία του (ψυθίρισμα, γέλια) δεν ενοχλεί τους κινηματογραφόφιλους που συνήθως πηγαίνουν σε βραδυνές παραστάσεις.

Φέρτε μαζί σας από το σπίτι ένα παιχνίδι πο δεν κάνει θόρυβο. Ίσως στις στιγμές που δεν έχει ενδιαφέρον η παράσταση, το παιδί ασχοληθεί με αυτό το παιχνίδι.

Πηγαίνετε να παρακολουθείστε παράσταση στα ελληνικά. Εάν χρησιμοποιούνται και ξένες λέξεις πρέπει να υπάρχουν υπότιτλοι για να διαβάζει το παιδί. Αν είναι μικρότερης ηλικίας, προκειμένου να του λέτε τη μετάφραση, να προτιμήσετε θέσεις στην άκρη, για να μην ενοχλείτε.

Το παιδί σας ίσως δεν συνειδητοποιεί εύκολα ότι ενοχλούν τους άλλους,  οι πολλές ερωτήσεις στη διάρκεια της παράστασης. Γι’ αυτό από το σπίτι, αξειγείστε λίγο τος χαρακτήηρες του έργου, λίγο το σενάριο –ποτέ το τέλος- το πλαίσιο συνύπαρξης με τους άλλους θεατές και τη «συνομιλία με χειρονομία»: όταν σχηματίστε έναν κύκλο με το χέρι θα σημαίνει ότι μετά, θα συζητήστε την απορία του παιδιού.

Το παιδί με ΔΕΠ-Υ έχει ευαισθησία στον πολύ δυνατό ήχο. Κατά συνέπεια, να ελέγξτε τον ήχο νωρίτερα ή να έχετε ωτοασπίδες ή βαμβάκι, έτοιμο για χρήση.

Διαλέξτε προσεκτικά τη θεατρική παράσταση. Δεν σημαίνει ότι είναι καλή εάν ακούστε σχόλιο από τον παραγωγό. Να μελετήστε το σενάριο, τους ηθοποιούς, να ρωτήστε ανθρώπους που εμπιστεύεστε. Να προσπαθήστε η επιλογή να ταιριάζει όχι με τα δικά σας ενδιαφέροντα αλλά με του παιδιού σας.

Και στο τέλος θέλω να σας τονίσω τη μεγάλη ανάγκη συζήτησης και διαλόγου την επόμενη μέρα, στο σπίτι, σχετικά με την παράσταση, η οποία ωφελεί την ικανότητα του παιδιού να θυμηθεί –παρόλο που δυσκολεύεται-, την έκφραση του ενθουσιασμού του και  τη σύσφιξη της σχέσης σας λόγω της κοινής δραστηριότητας.