SOS: παιδί με ΔΕΠ-Υ χωρίς εκπαίδευση
Οι εγκληματικές ενέργειες, η επιστημονική καταξίωση και η ικανότητα σωστής οδήγησης, είναι μερικές από τις συμπεριφορές του ενήλικα, που επηρεάζονται από την απουσία ή παρουσία έγκαιρης διάγνωσης και σωστής διαχείρισης της Διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας.
Όταν το παιδί έχει συμπτώματα συνεχούς απροσεξίας, εύκολου εκνευρισμού, δυσκολίας συγκέντρωσης και έλλειψης οργανωτικών ικανοτήτων τότε οι γονείς πρέπει να ζητήσουν τη γνώμη του Ειδικού. Γονείς, παιδαγωγοί και ειδικός οφείλουν να συνεννοούνται, προκειμένου το παιδί να ξεκινήσει αμέσως συγκεκριμένη εκπαίδευση. Όσο νωρίτερα αρχίσουν τόσο καλύτερα.
Προχθές, μου είπε η μαμά-Αντιγόνη: «Κα Μαριάννα, ο Νικόλας μου δεν θέλει να πηγαίνουμε στον Ειδικό που μας συμβουλέψατε γιατί βαριέται –θέλει να τρέχει! Κι ο άντρας μου λέει ότι έχει δίκιο το παιδί, είναι μικρό. Ο Νικόλας τώρα είναι 5,5 ετών. Πρέπει να κάνω κάτι;»
Η αποφυγή της θεραπείας για την παρορμητικότητα έχει ως αποτέλεσμα την αποφυγή ανάληψης ευθυνών κατά την ενηλικίωση. Συμβαίνει αυτό γιατί το παιδί δεν έχει μάθει υπάρχει κάποια ποινή, εάν δεν ακολουθεί την κοινωνικά αποδεκτή συμπεριφορά.
Η μειωμένη ή αργοπορημένη εκπαίδευση για την υπερκινητικότητα στην παιδική ηλικία, έχει αποτέλεσμα και στην ενηλικίωση: κινείται συνέχεια σαν σβούρα, δεν μπορεί να καθίσει σε κάθισμα αρκετή ώρα, μιλά συνεχώς με νευρικότητα – συχνά, αυτή η συμπεριφορά οδηγεί στην απόλυσή του.
Πολλές φορές οι μακροπρόθεσμες συνέπειες είναι πρώτον η κατάχρηση ουσιών καθώς το παιδί με ΔΕΠ-Υ γίνεται ενήλικας που παρασύρεται, δεύτερον η ανικανότητα οδήγησης καθώς ανάβει αριστερό φλας και στρίβει δεξιά, και τρίτον αποκτά κακιές διατροφικές συνήθειες.
Ο Δρ Ari Tuckman, ψυχολόγος και συγγραφέας, ανέλυσε τα θετικά και αρνητικά συμπτώματα στις οικογένειες παιδιών με ΔΕΠ-Υ, σχετικά με την ανάγκη ή όχι, σχετικής εκπαίδευσης. Συνήθως, συνεχίζει, οι γονείς εστιάζουν στα πιθανά ρίσκα ή μειονεκτήματα –κόστος, ταλαιπωρία- και αψηφούν τα άμεσους και έμμεσους μακροχρόνιους κινδύνους.
“Και ως παιδιά και ως ενήλικες οι κίνδυνοι σχετίζονται μεταξύ τους. Όταν το παιδί έχει χαμηλή απόδοση στο σχολείο, έχει συνεχείς καβγάδες με συμμαθητές, όταν μεγαλώνοντας κάνει χρήση ουσιών, όταν έχει περισσότερα τροχαία ατυχήματα και είναι λιγότερο πιθανό να πάει σε Πανεπιστήμιο, τότε οι γονείς «υποχρεώνονται στην ορθή διαχείριση….όμως είναι αργά».
Για τους ενήλικες που δεν ακολούθησαν πρόγραμμα συστηματικό για διαχείριση της ΔΕΠ-Υ, επηρεάζεται η επαγγελματική τους απόδοση και τα κέρδη, η οικογενειακή θαλπωρή, και η πιθανότητα να πάρει συχνότερα διαζύγιο. ‘‘Αυτό συμβαίνει γιατί τα ανεκπαίδευτα παιδιά με ΔΕΠ-Υ συχνά είναι ανεκπαίδευτα στον έλεγχο των παρορμήσεων, στην οριοθέτηση των συναισθημάτων και στις κοινωνικές δεξιότητες.’’
Συγχρόνως, ας θυμόμαστε ότι υπάρχουν κίνδυνοι με πιθανές παρενέργειες των διεγερτικών φαρμάκων, τα οποία μπορεί να περιλαμβάνουν απώλεια της όρεξης, δυνητική επιβράδυνση της ανάπτυξης κατά την παιδική ηλικία, και αυξημένη αρτηριακή πίεση ή καρδιακό ρυθμό.
Συνοψίζοντας αυτή την αναφορά, η έρευνα επιβεβαιώνει ότι τα παιδιά που λαμβάνουν εκπαίδευση για ΔΕΠ-Υ μπορεί να επιβραδύνουν στην αρχή το σχολικό τους επίπεδο. Όμως, θα επικεντρωθούν αρκετά στο να συμμετάσχουν σε θεραπεία και να μάθουν κρίσιμες δεξιότητες και στρατηγικές αντιμετώπισης για τη διαχείριση ΔΕΠΥ στην παιδική και στην ενήλικη ζωή. Μετά, θα νοιώθουν αυτοπεποίθηση και έτσι ακολουθούν πιο γρήγορο ρυθμό μάθησης.
