ΔΕΠ-Υ και επιθετικότητα
Η έντονη, επιθετική συμπεριφορά που έχουν παιδιά με ΔΕΠ-Υ, ανησυχεί τους γονείς.
Η αλήθεια είναι ότι η δυσκολία διαχείρισης των συμπτωμάτων των παιδιών με διάσπαση προσοχής φέρνει ως δευτερεύουσα συνέπεια την λεκτική και σωματική επιθετικότητα Πολλοί γονείς μοιράζονται μαζί μας:
«Ο Άγγελος μας παραπονιέται ότι δεν τον κάνουν παρέα οι φίλοι του γιατί “κατά λάθος” τους χτύπησε τότε που έχανε στο παιχνίδι»
«Μόλις ο μπαμπάς είπε στο Θοδωρή να κλείσει τα ηλεκτρονικά παιχνίδια για να κοιμηθεί άρχισε να τον χτυπάει χωρίς σταματημό»
Τα παρορμητικά παιδιά είναι πολύ δύσκολο να διαχειριστούν αποτελεσματικά τις δύσκολες συναισθηματικά καταστάσεις. Την στιγμή που βρίσκονται μπροστά σε έντονα συναισθήματα πχ θυμό, απογοήτευση, λύπη, δεν μπορούν εύκολα να αναγνωρίσουν τι νιώθουν και γιατί το νιώθουν. Ως αποτέλεσμα, αντιδρούν ενστικτωδώς «ξεσπώντας» αρνητικά και επιθετικά τα συναισθήματα τους πάνω στο πρόσωπο που τους έχει απογοητεύσει.
Το γεγονός αυτό είναι ένας από τους λόγους που το λατρεμένο δεπάκι δεν έχει πολλούς φίλους. Η δυσκολία του να επικοινωνήσει και οι παρορμητικές και έντονες αντιδράσεις του, το απομακρύνουν από τους συνομηλίκους τους. Έπειτα εκείνα προσπαθούν να καταλάβουν τι κάνουν λάθος, με αποτέλεσμα ένας φαύλος κύκλος ματαίωσης να ξεκινά.
Για να προστατέψουμε τα παιδιά αυτά από τις συνέπειες της Διαταραχής οφείλουμε να παρέμβουμε άμεσα. Η πρώιμη παρέμβαση λειτουργεί καταλυτικά όσο το παιδί είναι μικρό. Ο κατάλληλος ειδικός βοηθά το παιδί να εξοικειωθεί με τη φύση των συμπτωμάτων του και να τα διαχειρίζεται. Οι γονείς επίσης είναι ωφέλιμο να ακολουθούν συμβουλευτική γονέων, ώστε από τον πρώτο μήνα, να εξοικειώνονται με την απρόσμενη επιθετικότητα και να βρίσκονται εγκαίρως δίπλα στις ανάγκες των παιδιών τους.
