Μπαμπάς με ΔΕΠ-Υ, γιος με ΔΕΠ-Υ: Σύγχρονη πραγματικότητα

Γράφει η εθελόντρια Ελευθερία Δημητροπούλου
Επιστημονική Επιμέλεια η expert ΔΕΠ-Υ Μαριάννα Λαγουμίδη

Ένας μπαμπάς με καθημερινό προβληματισμό, απογοήτευση, νευρικότητα και δυσκολία, αρκετές  στιγμές της ημέρας του είναι ο μπαμπάς με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής ή/και Υπερκινητικότητα, ΔΕΠ-Υ. Ο γιος με ΔΕΠ-Υ είναι ξεχασιάρης, αφηρημένος, έντονα παρορμητικός και πολλές φορές τριγυρνάει σαν σβούρα.

Η ΔΕΠ-Υ, μια από τις πιο συχνές νευρο-αναπτυξιακές διαταραχές σε παιδιά και σε εφήβους, έχει ως βασικό αίτιο, την κληρονομικότητα. Σε μια οικογένεια όπου ο ένας ή και οι δύο από τους δύο γονείς έχουν διαγνωσθεί με ΔΕΠ-Υ, είναι συχνό, κάποιο από τα παιδιά τους να εμφανίσει συμπτώματα αυτής της διαταραχής. Η ΔΕΠ-Υ, δεν είναι μια απλή διαταραχή. Σε ενήλικες και σε παιδιά το φάσμα των συμπτωμάτων αλλάζουν. Ειδικά αν δεν παρέχεται έγκαιρη πρώιμη παρέμβαση για το παιδί και ο γονιός έχει μείνει πολλά χρόνια χωρίς βοήθεια, η κατάσταση στο σπίτι μπορεί να πάρει τη μορφή ενός «πεδίου πολέμου».

Πώς είναι ένα σπίτι, λοιπόν, με μπαμπά και γιο που έχουν ΔΕΠ-Υ;

Ο γιος δυσκολεύεται πολύ να υπακούσει κανόνες, να προσαρμόζεται στις αλλαγές, π.χ. σε μία μετακόμιση του σπιτιού. Αντιδρά συνήθως με επιθετικές συμπεριφορές, επειδή καλείται να διαχειριστεί μία άγνωστη, νέα κατάσταση. Δυσκολεύεται να διαχειριστεί τις σχέσεις με την οικογένειά του, με τα αδέρφια του, με τους φίλους του. Στο σχολικό πλαίσιο δυσκολεύεται να αποδώσει. Ποιο είναι το αποτέλεσμα; Μια τεράστια έλλειψη εμπιστοσύνης στις δυνάμεις του και στον εαυτό του. Ένας φαύλος κύκλος ματαίωσης και ανικανότητας τον «πνίγει» και τον εξαντλεί καθημερινά.

Ο μπαμπάς με ΔΕΠ-Υ, όπως συμβαίνει και σε κάθε ενήλικα με ΔΕΠ-Υ, διακατέχεται από μια άλλη φύση συμπτωμάτων. Η έντονη παρορμητικότητα και η έλλειψη προσοχής «μετατρέπονται» σε ένα διαρκές ανεξήγητο άγχος και σε μια αδυναμία συγκέντρωσης σε καθημερινά πράγματα και υποχρεώσεις του μπαμπά. Πολλές φορές ξεχνάει πράγματα που έχει να κάνει και είναι σε μια διαρκή υπερένταση. Δεν χρειάζεται πολύ προσπάθεια για να «ξεσπάσει» τα νεύρα του.

Η συνύπαρξη μπαμπά-με-γιο στο πλαίσιο του σπιτιού είναι μια ιδιαίτερα απαιτητική κατάσταση. Ο μπαμπάς λέει ότι «κι εγώ ήμουν έτσι, γιε μου», συχνά, άθελά του «αναλαμβάνει» την ευθύνη για τα συμπτώματα του γιου ή άλλες φορές εκνευρίζεται καθώς τον αιφνιδιάζει η συμπεριφορά τού μικρού. Απογοητεύεται, απελπίζεται συστηματικά χωρίς να μπορεί ψύχραιμα τις καταστάσεις. Ο γιος με ΔΕΠ-Υ, παλεύει καθημερινά να αποκτήσει την «αποδοχή» του μπαμπά για αυτό ακριβώς που είναι. Τα συμπτώματα της κάθε πλευράς δημιουργούν καθημερινές συγκρούσεις. Η μαμά στο κέντρο, ζει την ανασφάλεια, δεν ξέρει πώς να βοηθήσει από τις δύο πλευρές. Δεν μπορεί να διαχειριστεί το σύντροφό της, αδυνατεί να βρει λύση και να διαχειριστεί τα συμπτώματα του μικρού παιδιού της. Αποτέλεσμα; Μια οικογένεια χαωτική.

Ποιες λύσεις παρουσιάζονται;

Όλη αυτή η έκρυθμη κατάσταση μπορεί να εξομαλυνθεί και να βελτιωθεί με άμεση παρέμβαση ενός ειδικού, εξειδικευμένου στη διαχείριση της ΔΕΠ-Υ. Η πρώιμη παρέμβαση στα συμπτώματα του γιου με ΔΕΠ-Υ, από την ηλικία των  ετών, ρυθμίζει τη ζωή του μικρού και του δίνει εφόδια για να ανταπεξέλθει σε όλες τις δυσκολίες, μέχρι να ακολουθεί μια κοινωνικά αποδεκτή ζωή. Ο μπαμπάς οφείλει, αν δεν είναι πιο δύσκολο, να απευθυνθεί στον κατάλληλο θεραπευτή που θα τον στηρίξει και θα τον βοηθήσει να βάλει νέα θεμέλια στη ζωή του και την συμπεριφορά του. Σε ένα τέτοιο πλαίσιο, προτείνεται και οικογενειακή θεραπεία, από συμβούλους ψυχικής υγείας ειδικευμένους σε ΔΕΠ-Υ, ώστε να βοηθηθούν όλα τα μέλη της οικογένειας και να αποκατασταθούν οι εντάσεις. Η συμβουλευτική γονέων κατέχει εξίσου αποτελεσματική επιλογή, για «πελαγωμένους γονείς».

Μη φοβάσαι εσύ ή όποιος φίλος ζει με αυτές τις δυσκολίες! Οι εξειδικευμένοι επιστήμονες στο i-paidi βρίσκονται εδώ για να βρεις λύσεις μαζί τους!