ΔΕΠ-Υ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΚΗ ΕΠΙΔΟΣΗ
Μαριάννα Λαγουμίδη & Ηρώ Νικήτα
Είναι γνωστό πως ένα υπερκινητικό παιδί ενδεχομένως να παρουσιάζει και κάποιες δυσκολίες μάθησης. Αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό και δεν θα έπρεπε να μας ανησυχεί.
Οι δυσκολίες μάθησης του παιδιού δεν προέρχονται από κάποια νοητική ανεπάρκεια. Αντίθετα, στα ψυχομετρικά τεστ τα παιδιά αυτά φτάνουν τον μέσο όρο ή και ανώτερης ευφυίας.
Η επίδοση των παιδιών με ΔΕΠ-Υ (Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής ή/και Υπερκινητικότητα) συχνά παρουσιάζει μεγάλες διακυμάνσεις. Το αποτέλεσμα είναι οι αντιφατικές εντυπώσεις για τις μαθησιακές ικανότητες του παιδιού. Η επίδοσή τους συχνά είναι κακή ή έχει μεγάλα σκαμπανευάσματα χωρίς καμία προφανή αιτία. Επίσης, μπορεί να δυσκολεύεται να συγκεντρωθεί και να φαίνεται σαν να είναι μονίμως «στην πρίζα».
Οι χαμηλές σχολικές επιδόσεις των παιδιών μερικές φορές, οφείλονται στη συμπεριφορά που παρουσιάζουν οι μαθητές με ΔΕΠ-Υ στην τάξη. Άλλοτε σχετίζονται με το νευροψυχολογικό τους προφίλ.
Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πως, τα υπερκινητικά παιδιά μπορούν να επεξεργάζονται με μεγάλη ταχύτητα την πληροφορία και αυτό ίσως να τους δυσκολεύει να την κατανοήσουν σε βάθος;
Επίσης, η ΔΕΠ-Υ μπορεί να εμφανιστεί συχνά μαζί με άλλες μαθησιακές δυσκολίες,που καλό θα ήταν να εξεταστούν διότι αυτές μπορεί να είναι αιτία για την χαμηλή επίδοση του παιδιού.
Τα παιδιά αυτά είναι πολύ συχνό να βιώσουν μια σχολική αποτυχία και αυτό να τους «ρίξει» συναισθηματικά.
Εάν ο εκπαιδευτικός παρατηρήσει κάτι στην συμπεριφορά του παιδιού ως προς την επίδοσή του, χρειάζεται να ενημερώσει τους γονείς. Βέβαια, ο ίδιος δεν μπορεί να προβεί σε οποιαδήποτε διάγνωση, διότι αυτή γίνεται αργότερα από τους ειδικούς.
Όπως για τα περισσότερα παιδιά, έτσι και για τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ, η μάθηση είναι θέμα χρόνου και ποιότητας εκπαίδευσης. Καλό θα ήταν ο εκπαιδευτικός να δώσει ιδιαίτερη βαρύτητα και προσοχή στη διδακτική στρατηγική που θα ακολουθήσει ώστε να έχει μια αποτελεσματική και επιτυχημένη διδασκαλία.
Έρευνες έχουν δείξει πως οι μαθητές σημειώνουν ατομική βελτίωση και καλύτερη συνεργασία με τα υπόλοιπα παιδιά της τάξης τους όταν οι παιδαγωγοί αξιοποιούν τις δυνατότητες των μαθητών καθώς πραγματοποιούν διαφοροποιημένη διδασκαλία.
Βέβαια, η συνεργασία οικογένειας και σχολείου είναι απαραίτητη ώστε να ακολουθούν μια κοινή γραμμή στο πρόγραμμα του παιδιού και να συνεργάζονται ως προς τις τεχνικές που ακολουθούνται.
