Διαζύγιο ως αποτέλεσμα της ΔΕΠ-Υ
Γράφει η εθελόντρια Ελευθερία Δημητροπούλου
Επιστημονική επιμέλεια από τη Μαριάννα Λαγουμίδη,
Πρόεδρος i-paidi,
Ψυχοπαιδαγωγός, ΔΕΠ–Υ, LONDON UNIVERSITY, ΕΚΠΑ
Όταν έχουμε στο νου μας τη Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής ή και Υπερκινητικότητα, ΔΕΠ-Υ, εκτός από τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων των παιδιών, οι γονείς οφείλουμε να αναλάβουμε την ευθύνη της διαχείρισης της διαταραχής και όχι να προβούμε σε διαζύγιο.
Δυστυχώς, η συγκεκριμένη διαταραχή εμπλέκει σε μεγάλο βαθμό το γονεικό ρόλο. Εκείνοι, σαν αγέρωχοι στρατιώτες οφείλουν να είναι πάντα παρόντες: τόσο στις αντιδράσεις των παιδιών ως προς τη διαχείριση των συμπτωμάτων τους όσο και στη λήψη πολύ σοβαρών αποφάσεων για το μέλλον τους. Η σοβαρότητα των συμπτωμάτων είναι εκείνη που φέρνει πολλές φορές αντιμέτωπους τους δύο γονείς.
«Χθες τσακωθήκαμε πάλι με τον Χάρη. Εκείνος φώναξε στη δασκάλα του Αντώνη επειδή τον αλλάζει συνέχεια θέση αλλά εγώ δεν πιστεύω πως έπρεπε να το διαχειριστούμε έτσι.»
«Ο τελευταίος μήνας είναι πραγματικά ανυπόφορος. Νόμιζα ότι είχαμε ξεπεράσει τις εντάσεις με το σύζυγό μου, το Φίλιππο. Αλλά μετά τις τελευταίες εξελίξεις με το σκασιαρχείο από το σχολείο του μικρού μας Αχιλλέα, ξανά τα ίδια, απειλές, φωνές… Πραγματικά έχω κουραστεί.»
Οι οικογένειες που έχουν ως μέλος κάποιο παιδί με παιδί με ΔΕΠ-Υ, έχει αποδειχθεί ότι έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να προβούν σε λήψη διαζυγίου. Η μονιμότητα των συμπτωμάτων των παιδιών, η αναγκαστική λήψη αποφάσεων από εκείνους, η δυσκολία διαχείρισης των αντιδράσεων, το ανάστατο κλίμα τόσο μέσα στα πλαίσια της ίδιας της οικογένειας όσο και στα άλλα περιβάλλοντα του παιδιού (σχολικό, κοινωνικό), δημιοιυργούν τεράστια κενά ανάμεσα και στο γονικό και στο συντροφικό ζευγάρι.
Μέσα στις τεράστιες υποχρεώσεις και προβλήματα, ο ένας σύντροφος χάνει τον άλλο. Επικρατεί ο ρόλος της μαμάς και του μπαμπά που πρέπει να φροντίσουν το παιδί και έτσι σιγά-σιγά απομονώνονται. Το παιδί νιώθει ένοχο και υπαίτιο ότι ευθύνεται για την κατάσταση αυτή και ένας νέος κύκλος απαισιοδοξίας και ματαιότητας ξεκινά για εκείνο.
Η συμβουλευτική γονέων δίνει το πλαίσιο και στη διαχείριση των δύσκολων συνεπειών, π.χ. της παρορμητικότητας και της απομόνωσης, και στην εδραίωση θετικής διαπροσωπικής σχέσης στην οικογένεια, με την αποφυγή του διαζυγίου. Ιδανική ενημέρωση προσφέρει η συμμετοχή σε Ομάδα Συμβουλευτικής για την προετοιμασία του ζευγαριού πριν μείνει έγκυος η μαμά, ώστε να λαμβάνονται κατευθύνσεις από τον κατάλληλο ειδικό για να αντιληφθεί το ζευγάρι όσα τους ενώνουν παρά όσα τους χωρίζουν.
