ΔΕΠ-Υ και… προβλήματα φιλίας

Γράφει η εθελόντρια Ελευθερία Δημητροπούλου
Επιστημονική επιμέλεια από τη Μαριάννα Λαγουμίδη,
Πρόεδρος i-paidi,
Ψυχοπαιδαγωγός, ΔΕΠ–Υ LONDON UNIVERSITY, ΕΚΠΑ

Ανησυχούν συνέχεις οι γονείς με τα προβλήματα φιλίας που αυτά παρουσιάζουν τα παιδιά τους με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητα. Γιατί; Γιατί τα παιδιά τους αποτελούν τα «μαύρα πρόβατα» στις παρέες λόγω των ιδιαίτερων συμπτωμάτων τους και της δύσκολης διαχείρισής τους από τους συνομήλικους τους ώστε να αγαπιούνται στις παρέες. Καθώς τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ δεν μπορούν μόνα τους να βάλουν ένα τέλος σε αυτόν τον φαύλο κύκλο και να συνειδητοποιήσουν τι κάνουν λάθος, οι γονείς οφείλουν να σταθούν δίπλα τους και να τα βοηθήσουν.

Κάποιες από τις συμβουλές που δίνει το i-paidi είναι οι ακόλουθες:

• Στηρίζουμε τα παιδιά μας τονίζοντας πάντα τις ικανότητές τους.
• Μιλάμε με θετικά επιχειρήματα μόνο.
• Επιβραβεύουμε την σωστή συμπεριφορά -όσο αόρατη κι αν είναι.
• Δημιουργούμε περιβάλλον ασφάλειας για συζήτηση.
• Συζητάμε μαζί τους πώς νιώθουν, πώς καταφέρνουν και επιτυγχάνουν κάποιες φορές, ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζουν, ποιες εναλλακτικές λύσεις ίσως έχουν, τι θέλουν, πώς προσπαθούν, τι προσδοκούν και τι περισσότερο χρειάζονται.
• Αφού μιλήσουμε για το τι τα απασχολεί, δείχνουμε κατανόηση σε ό,τι πήγε λάθος και τα ενθαρρύνουμε να αλλάξουν τον τρόπο συμπεριφοράς τους την επόμενη φορά.
• Αποφεύγουμε τις αρνητικές λέξεις και την έντονη επίπληξη.
• Δίνουμε πρακτικές συμβουλές.
• Προκαλούμε τα παιδιά να δουν την συγκεκριμένη κατάσταση με ματιά σαν να είναι άλλο παιδί-παρατηρητής.
• Η άθληση, και, ιδιαίτερα η ομαδική άθληση βοηθάει τα παιδιά με ΔΕΠ-Υ να διευρύνουν τις κοινωνικές τους δεξιότητες, δρώντας συλλογικά. Αναφέρουμε απλά πώς εξασφαλίζει την σωματική του υγεία. Μέσα σε ένα δομημένο πλαίσιο ενός «ομαδικού παιχνιδιού», με κανόνες και συγκεκριμένες «εντολές» από τον κατάλληλα ενημερωμένο γυμναστή, το παιδί ελευθερώνεται. Συντονίζει σκέψη και πράξη, καταλαβαίνει ότι γίνεται αποδεκτό, συνεργάζεται με τους συμπαίκτες του, μοιράζεται συναισθήματα θετικά και αρνητικά, έχει κοινούς στόχους.
• Εμπλεκόμαστε και εμείς οι ίδιοι στο παιχνίδι. Βάζοντας τα κατάλληλα όρια, αφήνουμε τα παιδιά να δράσουν στο δικό τους χώρο και χρόνο, βλέπουμε τι τα προβληματίζει, συζητάμε, δείχνοντας πάντα την κατάλληλη στοργικότητα και αγάπη στις αντιδράσεις και τις ανάγκες του.
• Στο δύσκολο αυτό ταξίδι στήριξης των παιδιών μας, βρίσκουμε πάντα έναν «συνοδοιπόρο», έναν θεραπευτή ΔΕΠ-Υ, με το οποίο θα μοιραζόμαστε τις σκέψεις μας, τους προβληματισμούς και τα άγχη μας. Με τις κατάλληλες παρεμβάσεις και συμβουλές, προλαμβάνουμε την κακή διαχείριση δύσκολων περιστατικών στη ζωή των παιδιών με ΔΕΠ-Υ και αν μη τι άλλο, τις διαχειριζόμαστε έγκαιρα.

Όλοι οι γονείς που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα μπορούν να απευθυνθούν άμεσα     στα   παρακάτω και θα λάβουν άμεσα την στήριξη και τις απαντήσεις που χρειάζονται από τους επιστήμονες που διακατέχουν την ομάδα μας.